به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، نسیم عزتی در خصوص سلول‌های بنیادی خون‌ساز گفت: سلول‌های بنیادی خون‌ساز در گذشته با نام «پیوند مغز استخوان» خوانده می‌شد. هنگام پیوند مغز استخوان، اهداکننده می‌بایست در شرایط ویژه و خاص در اتاق عمل حضور یابد. عمل پیوند مغز استخوان، یک عمل تهاجمی است. 

رئیس گروه بانک خون بند ناف و سلول‌های بنیادی سازمان انتقال خون ادامه داد: سلول‌های بنیادی مغز استخوان ران فرد اهدا کننده با سرنگ‌های مخصوص استخراج می‌شود و این عمل با درد بسیار شدید همراه است.

عزتی تصریح کرد: پزشکان با توجه به ویژگی‌های منابع سلول‌های بنیادی خون‌ساز و شرایط بیماران در ارتباط با استفاده از منابع سلول‌های بنیادی خون‌ساز برای پیوند تصمیم می‌گیرند.

رئیس گروه بانک خون بند ناف و سلول‌های بنیادی سازمان انتقال خون در خصوص سلول‌های بنیادی خون بند ناف توضیح داد: خون بند ناف می‌تواند سرشار از سلول‌های بنیادی باشد. میزان سلول‌های موجود در خون بند ناف به عوامل متعددی مانند سن زنان در زمان بارداری، نوع زایمان (سزارین یا طبیعی)، جنسیت نوزاد، تغذیه زنان در زمان بارداری وابسته است. حجم سلول‌های بنیادی خون بند ناف، پایین است و به همین دلیل اغلب برای اطفال استفاده می‌شود.

وی با بیان اینکه خون بند ناف در بهترین حالت ممکن است فقط پاسخگوی وزن یک فرد خردسال باشد، خاطرنشان کرد: خون بندناف، مزایا و معایبی دارد و شاید بتوان گفت که محدودیت استفاده از سلول‌های بنیادی‌ خون بندناف، بزرگترین مشکل این منبع باشد. 

رئیس گروه بانک خون بند ناف و سلول‌های بنیادی سازمان انتقال خون در خصوص سلول‌های بنیادین خون محیطی موبولیزه توضیح داد: سلول‌های خون محیطی موبیلیزه از افراد بالغ جداسازی می‌شوند و منبع اصلی پیوند سلول‌های بنیادی خون‌ساز به حساب می‌آیند. سلول‌های بنیادی خون محیطی موبیلیزه برای اطفال و بزرگسالان استفاده می‌شود و به همین دلیل منبع اصلی پیوند سلول‌های بنیادی خونساز به حساب می‌آید.

وی در پایان در خصوص پیوند سلول‌های بنیادی خون محیطی موبیلیزه گفت: اهداکننده می‌تواند جزو خویشاوندان بیمار یا غیرخویشاوند باشد. به دلیل اینکه سلول‌های خون محیطی موبیلیزه نسبت به خون بندناف، سلول‌های بنیادی بیشتری دارد و فرد اهداکننده در دسترس‌تر است، به عنوان اولویت پزشکان برای پیوند محسوب می‌شود. ایسنا