رزیدنت، دست‌های خالی و وعده‌های پوشالی
بخش زیادی از بار درمانی و تشخیصی کرونا در بیمارستان‌های آموزشی، برعهده رزیدنت‌ها یا همان دستیاران تخصصی پزشکی است. در این میان گروه‌های بیهوشی، طب اورژانس، عفونی و داخلی، چهار ضلع اصلی جبهه‌ای را تشکیل می‌دهند که در طول این چند ماه به طور مستقیم با بیماران مبتلا به کرونا درگیر بوده است. اما سربازان اجباری این جبهه، رزیدنت‌هایی هستند که پیش از آنکه خودشان حداقل به پاسخ این سوال برسند که به راستی اینان همچنان در حال تحصیلند یا وارد دنیای کار شده‌اند، به یکباره خود را به عنوان اصلی‌ترین مدافعان سلامت در خط مقدم مبارزه با کرونا یافته‌اند. آیا باید همینطور باشد؟؟ به‌هرحال اینچنین است. آنچه در ادامه از نظرتان می‌گذرد، روایتی است از برخی آلام و دغدغه‌های این سربازان بی‌سنگر....
«رزیدنت‌ها در بخش‌های کرونایی وقت خالی ندارند و به طور 24 ساعته مشغول به کار هستند.» این را یکی از رزیدنت‌های سال آخر به پزشکان و قانون می‌گوید: «در بیمارستان ما، اکثر بیماران کرونایی را سرویس‌های عفونی و داخلی ویزیت می‌کنند و گروه‌های دیگر، دخالت زیادی در ویزیت این بیماران ندارند. کمااینکه مدیران سایر گروه‌ها همکاری نمی‌کنند.
یک رزیدنت دیگر می‌گوید: «ما یک بیمارستان آموزشی درمانی داریم. مسئولان بیمارستان نمی‌توانند اتندهای درمانی خود را برای ویزیت کرونا به کار گیرند و از رزیدنت مایه می‌گذارند. چون می‌بینند بیماران کرونایی آنها زیاد است و طبیعتا اتند هم پول هنگفتی می‌خواهد. لذا از رزیدنت به‌عنوان یک نیروی کار ارزان استفاده می‌کنند. ظرفیت رزیدنت‌ها را هم مخصوصا آنها که مانند بیهوشی، داخلی و عفونی درگیر کرونا هستند، به یک باره ۲۰۰ نفر زیاد کردند.»
اواخر سال گذشته و همزمان با ورود ویروس کرونا به کشور، نخستین نقطه ضعف جبهه مبارزه با این دشمن بزرگ، نبود تجهیزات و امکانات اولیه حفاظتی برای سربازان عرصه سلامت بود. رزیدنت‌ها با دست خالی به جنگ ویروس رفتند و البته بهای سنگینی هم برای این فداکاری پرداختند. تامین تجهیزات البته در حال حاضر، شرایط قابل قبول‌تری دارد.
ماسک داریم اما اساتید همکاری نمی‌کنند
یکی از رزیدنت‌های بخش داخلی در گفت‌وگو با پزشکان و قانون درخصوص چگونگی تامین لوازم حفاظت شخصی، می‌گوید: «بیمارستان از نظر لوازم ایمنی و ماسک تامین است و از نظر پوشش مشکلی نداریم. از نظر مدیریت کرونا نیز از آنجا که مسئولان ارشد بیمارستان خیلی وقت است که درگیر این مسائل هستند، مشکلی نیست و تنها مشکل ما لود کاری است که بیش از حد توان یک رزیدنت است. متاسفانه اساتید دیگر نیز در سایت آموزشی ما همکاری نمی‌کنند. مثلا همان استاد در یک سانتر دیگر، پول خوبی می‌‌گیرد و ویزیت می‌کند اما در بیمارستان خودمان تمایل به همکاری و ویزیت ندارد. دلیل آن هم این است که همه چیز را به گردن رزیدنت انداختند. برخی اتندها صبح‌ها در کنار ما ویزیت می‌کنند و مابقی اتندها جهت ویزیت با ما همکاری ندارند. یا مثلا استاد غدد داریم که پزشک عمومی شده، در ادامه تخصص داخلی گرفته و بعد فوق تخصص غدد شده است. اما زمانی که می‌خواهد در کنار رزیدنت‌ها، بیمار کرونا ویزیت کند، می‌گوید من غدد هستم و بلد نیستم بیمار کرونا ببینم.»
خودمان ماسک می‌خریم
همه رزیدنت‌ها اما از لحاظ تجهیزات تامین نیستند. یکی دیگر از رزیدنت‌های رشته رادیولوژی به پزشکان و قانون می‌گوید: «شاید ما مانند سایر دوستان رشته‌های داخلی و عفونی با بیمار کرونا درگیری نداشته باشیم، اما به هر حال در حدی که سونوگرافی انجام دهیم، درگیری داریم.
به طور کلی، مشکل ما تامین تجهیزات است. کمااینکه بیمارستان ما تجهیزات را صرفا در شیفت‌ها تامین می‌کنند و در آنجا هم ماسک‌هایی می‌دهند که خود من اصلا استفاده نمی‌کنم. چون هیچ پروتکشنی ندارند. شرایط به گونه‌ای بود که مجبور شدیم تجهیزات محافظتی را از یک شرکت اصفهانی و با هزینه شخصی خودمان سفارش دهیم، چون نمی‌توانستیم از ماسک‌های بی‌کیفیتی که بیمارستان می‌دهد، استفاده کنیم. متاسفانه بیمارستان در این زمینه همکاری نمی‌کند. البته اوایل خوب بود و تجهیزات برای بخش‌ها هم اختصاص می‌دادند اما بعدها قطع شد و فقط در شیفت‌ها توزیع می‌کنند.»
اتندی که بیمار کووید ۱۹ ندیده، اما ۸ مقاله چاپ کرده است
عدم تامین منابع مالی یکی دیگر از دغدغه‌های مشترک رزیدنت‌های درگیر مبارزه با کروناست. ماه‌های اول ورود کرونا به کشور، وزیر بهداشت با ارسال نامه‌ای به رؤسای دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی کشور بر ضرورت ارائه تسهیلات به دستیاران و اینترن‌های فعال در حوزه ارائه خدمت به بیماران کرونا تاکید کرد. براساس دستور سعید نمکی مقرر شد به کلیه دستیاران و کارورزان که در اسفندماه و ماه‌های بعد از آن در بخش‌های ارائه دهنده خدمات به بیماران کرونایی خدمت کرده‌اند، حداقل ۳ برابر کمک هزینه تحصیلی با تأیید هیأت امنای دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی و خدمات درمانی پرداخت شود، همچنین در پرداخت کارانه کلیه اعضای هیئت علمی که در این ایام فعالیت داشته‌اند، تسریع لازم به عمل آید.
وعده‌ای که تا این لحظه به شکل کج دار و مریز محقق شده است. یکی از رزیدنت‌ها می‌گوید: «وزیر یک چیزی بخش‌نامه کرد که هر ماه به اندازه ۲ برابر یا ۳ برابر به کادر درمان درگیر کرونا پرداختی داشته باشد. البته ما دریافتی ۲ برابر را تا فروردین و اردیبهشت داشتیم و مابقی آن را هم قول داده‌اند که واریز کنند. اما به‌عنوان یک اصل کلی در مورد همه رزیدنت‌ها، دریافتی پایین است. یک زرنگی که انجام دادند این است که نام این مبلغ پایین را کمک هزینه گذاشته‌اند و نه حقوق. چون اگر حقوق باشد، باید مشمول قانون کارگری شود و آن وقت مجبور هستند که بیمه کنند و به اندازه حداقل حقوق یک کارگر پرداختی داشته باشند. اما این کار را نکردند که این از زرنگی آنهاست. کمااینکه ما الان به‌عنوان نیروی کار کارگری هستیم و نه دانشجو. ما در سایت‌های آموزشی کار درمانی انجام می‌دهیم. کار درمانی که وظیفه اتند تمام‌وقت و اتند پاره‌وقت در شرایط بحران است اما به‌عهده رزیدنت‌ّها و اینترها گذاشته شده است. از نظر من کار درست این بود که اتندهای تمام‌وقت و پاره‌وقت در شرایطی که بیماری واگیردار باشد، درگیر ویزیت شوند نه اینکه از دانشجو مایه بگذارند که دانشجو درگیر شود. دانشجو هم پدر و مادر دارد. ما در بیمارستان رزیدنت هستیم و در همان بیمارستان اتندی داریم که از اول اسفند ماه اصلا او را ندیدیم. اتندی داریم که بیمار کووید ندیده اما ۸ مقاله چاپ کرده است.
وی با بیان اینکه تقریبا بالای ۶۰ درصد از رزیدنت‌های بیمارستان ما مبتلا به کرونا شده‌اند، تصریح می‌کند: «طبق مقاله‌ای که از سوی کالیفرنیا منتشر شد، حداقل ۵۰ درصد افراد پی‌سی‌آر مثبت هستند و احتمالا این ۴۰ درصدی هم که ظاهرا درگیر نشده‌ایم، فقط علامت‌دار نشدیم، البته بنده چند بار علامت‌دار شدم اما در حد چند روز بود و گذشت.»
یکی دیگر از رزیدنت‌ها در این خصوص می‌گوید: «وزارت بهداشت در یک نامه به تاریخ سوم خرداد ماه حق‌الزحمه درمان کرونا در بیمارستان‌ها را برای کلیه کادر پزشکی و ... مشخص کرد اما دانشگاه ما عملا هیچ‌گونه پرداختی نداشته است و شاید لازم باشد همین روزها یک شکایت به دیوان ببریم. چون در دستورالعمل به شکل واضح نوشته شده که ماهی ۱۰۰ ساعت و ساعتی ۴۰ هزار تومان باید پرداخت شود.
افزایش بار مراجعات و بالارفتن یک باره حجم کار دستیاران، یکی دیگر از گلایه‌های به حق آنهاست: «در بیمارستان ما تا جایی که امکان داشته، تعداد کشیک‌ها زیاد نشده و لذا ساعت‌های کشیک بیش از حد نیست. من زمانی نماینده صنفی بوده‌ام و از سایت‌های دیگر در بیمارستان‌های دیگر هم خبر دارم. رزیدنت‌های سایر رشته‌ها هم درگیر هستند و فکر نمی‌کنم که تعداد کشیک آنها هم بیشتر شده باشد، اما قطعا لود کاری آنها بیشتر شده است.»
این رزیدنت ادامه می‌دهد: «یکی دیگر از مشکلات این است که برای همه رزیدنت‌های سال اول که مثلا یکی آزادانه رشته پوست را انتخاب کرده و دیگری طب فیزیکی و ...، لوکیشن کرونا گذاشته‌اند در حالی که در کوریکلوم آنها نیست. یک رزیدنت سال اول رادیولوژی نمی‌تواند مریض هایپوکالمی و مشکلاتی که در بخش داخلی وجود دارد را مدیریت کند، اما عملا از آنها به‌َعنوان انترن برای پر کردن بخش‌ها استفاده می‌کنند. ما هیچ‌گونه همکاری با هم نداریم. حتی صحبت کردیم که از همکارانی که طرح آنها شروع شده، مثلا ۴ نفر داخلی و ۲ نفر عفونی استفاده کنند تا کل بیمارستان ساپورت شود، اما چون رزیدنت نیروی رایگان است و پولی بابت آن نمی‌دهند، علاقه دارند که برای این کارها از رزیدنت سال اول استفاده کنند.»
این رزیدنت تصریح می‌کند: «حتی در مورد واکسن آنفلوانزا نیز خیلی از رشته‌هایی را که شامل واکسن می‌شوند، از جمله رادیولوژی را حذف کردند و در نامه‌ای که زدند، عملا ۳ یا ۴ رشته را در نظر گرفتند. در بیمارستان ما هر روز در قسمت‌های داخلی، اورژانس و عفونی به آی‌سی‌یو اضافه می‌شود. به طوری که از آی‌سی‌یوی ۵ به آی‌سی‌یوی ۱۰ و ۱۱ رسیدیم و بخش‌های جراحی، پیوند، اعصاب و ... تبدیل به کرونا شده‌اند. اینجا هم به جای اینکه از پزشکان قراردادی استفاده کنند، از رزیدنت‌ها استفاده می‌کنند. رزیدنت هم به هر حال توانی دارد. مثلا هر ۲ بخش را به عهده یک رزیدنت قرار دادند و عملا بچه‌های عفونی و داخلی خیلی اذیت می‌شوند.»
کادر درمان همکاری نمی‌کنند
یکی دیگر از رزیدنت‌هایی که به گفته خودش تاکنون ۲ مرتبه مبتلا به کرونا شده است، به پزشکان و قانون می‌گوید: «لود بالای مریض یکی از اصلی‌ترین مشکلات ماست. البته تعداد کشیک‌های ما زیاد نشده، چون این بخش را مدیریت می‌کنیم. اما لود کاری ۳ برابر شده است. البته مساله مالی هم هست و قول‌هایی داده‌اند که فعلا عملی نشده است. در حال حاضر به غیر یک مبلغ ۳ میلیون تومانی، هیچ پولی از آن بخش که قول داده بودند، پرداخت نشده است.»
وی ادامه می‌دهد: «خود من تاکنون ۲ بار مبتلا به کرونا شده‌ام و همکاران من هم به همین شکل بوده‌اند. تا جایی که من می‌بینیم، خیلی از همکاران مبتلا شده‌اند اما کاری نمی‌شود کرد، کمااینکه شغل ما همین است. ما بخش آموزشی هستیم، اگر بخش درمان نیز یک همکاری کوچک داشته باشد، لود کار پایین می‌آید. اما در بخش‌های آموزشی، کادر درمانی همکاری نمی‌کنند و کل کار بر دوش اتند و رزیدنت‌های آموزشی است، در حالی که باید کمی بیشتر خود را درگیر کنند.»
در این گزارش سعی شد که به مهمترین دغدغه‌های رزیدنت‌های پرداخته شود و البته این تمام ماجرا نیست. کمااینکه قول‌های مساعد دیگری به این سربازان خط مقدم جبهه مبارزه با کرونا داده شده که باید دید چه زمانی و به چه شکلی عملیاتی می‌شود.
تخصیص ۲ نمره امتیاز در فعالیت‌های فرهنگی / اجتماعی برای ارتقای مرتبه علمی اعضای هیئت علمی به ازای هر هفته حضور فعال در فعالیت‌های تشخیصی، درمانی، دارویی و اجرایی مرتبط بیماران کرونایی به پیشنهاد رئیس بخش و تأیید مدیر گروه، کاهش ۴ هفته از میزان تعهد خدمت دستیاران و اینترن‌ها به ازای یک هفته فعالیت داوطلبانه در امور تشخیصی، درمانی، دارویی کرونا و کاهش ۲ هفته از میزان تعهد خدمت دستیاران و اینترن‌ها به ازای یک هفته فعالیت موظف در این بخش‌ها و کاهش تعهدات موضوع این بند در خصوص مشمولان قانون برقراری عدالت آموزشی منوط به اخذ مجوز از مراجع ذی‌صلاح قانونی، کاهش تعهد خدمت اعضای هیئت علمی متعهد خدمت به میزان ۴ برابر مدت ارائه خدمات در بخش‌هایی که خدمات تشخیصی، درمانی و دارویی در رابطه با بیماری کرونا ارائه می‌دهند و کاهش تعهد خدمت اعضای مذکور ۲ برابر با مدت فعالیت در سایر بخش‌ها و ... از دیگر تسهیلاتی است که باید به رزیدنت‌ها تعلق گیرد. منتظر می‌مانیم.
یک رزیدنت دیگر می‌گوید: «ما یک بیمارستان آموزشی درمانی داریم. مسئولان بیمارستان نمی‌توانند اتندهای درمانی خود را برای ویزیت کرونا به کار گیرند و از رزیدنت مایه می‌گذارند. چون می‌بینند بیماران کرونایی آنها زیاد است و طبیعتا اتند هم پول هنگفتی می‌خواهد. لذا از رزیدنت به‌عنوان یک نیروی کار ارزان استفاده می‌کنند. ظرفیت رزیدنت‌ها را هم مخصوصا آنها که مانند بیهوشی، داخلی و عفونی درگیر کرونا هستند، به یک باره ۲۰۰ نفر زیاد کردند.»
اواخر سال گذشته و همزمان با ورود ویروس کرونا به کشور، نخستین نقطه ضعف جبهه مبارزه با این دشمن بزرگ، نبود تجهیزات و امکانات اولیه حفاظتی برای سربازان عرصه سلامت بود. رزیدنت‌ها با دست خالی به جنگ ویروس رفتند و البته بهای سنگینی هم برای این فداکاری پرداختند. تامین تجهیزات البته در حال حاضر، شرایط قابل قبول‌تری دارد.
ماسک داریم اما اساتید همکاری نمی‌کنند
یکی از رزیدنت‌های بخش داخلی در گفت‌وگو با پزشکان و قانون درخصوص چگونگی تامین لوازم حفاظت شخصی، می‌گوید: «بیمارستان از نظر لوازم ایمنی و ماسک تامین است و از نظر پوشش مشکلی نداریم. از نظر مدیریت کرونا نیز از آنجا که مسئولان ارشد بیمارستان خیلی وقت است که درگیر این مسائل هستند، مشکلی نیست و تنها مشکل ما لود کاری است که بیش از حد توان یک رزیدنت است. متاسفانه اساتید دیگر نیز در سایت آموزشی ما همکاری نمی‌کنند. مثلا همان استاد در یک سانتر دیگر، پول خوبی می‌‌گیرد و ویزیت می‌کند اما در بیمارستان خودمان تمایل به همکاری و ویزیت ندارد. دلیل آن هم این است که همه چیز را به گردن رزیدنت انداختند. برخی اتندها صبح‌ها در کنار ما ویزیت می‌کنند و مابقی اتندها جهت ویزیت با ما همکاری ندارند. یا مثلا استاد غدد داریم که پزشک عمومی شده، در ادامه تخصص داخلی گرفته و بعد فوق تخصص غدد شده است. اما زمانی که می‌خواهد در کنار رزیدنت‌ها، بیمار کرونا ویزیت کند، می‌گوید من غدد هستم و بلد نیستم بیمار کرونا ببینم.»
خودمان ماسک می‌خریم
همه رزیدنت‌ها اما از لحاظ تجهیزات تامین نیستند. یکی دیگر از رزیدنت‌های رشته رادیولوژی به پزشکان و قانون می‌گوید: «شاید ما مانند سایر دوستان رشته‌های داخلی و عفونی با بیمار کرونا درگیری نداشته باشیم، اما به هر حال در حدی که سونوگرافی انجام دهیم، درگیری داریم.
به طور کلی، مشکل ما تامین تجهیزات است. کمااینکه بیمارستان ما تجهیزات را صرفا در شیفت‌ها تامین می‌کنند و در آنجا هم ماسک‌هایی می‌دهند که خود من اصلا استفاده نمی‌کنم. چون هیچ پروتکشنی ندارند. شرایط به گونه‌ای بود که مجبور شدیم تجهیزات محافظتی را از یک شرکت اصفهانی و با هزینه شخصی خودمان سفارش دهیم، چون نمی‌توانستیم از ماسک‌های بی‌کیفیتی که بیمارستان می‌دهد، استفاده کنیم. متاسفانه بیمارستان در این زمینه همکاری نمی‌کند. البته اوایل خوب بود و تجهیزات برای بخش‌ها هم اختصاص می‌دادند اما بعدها قطع شد و فقط در شیفت‌ها توزیع می‌کنند.»
اتندی که بیمار کووید ۱۹ ندیده، اما ۸ مقاله چاپ کرده است
عدم تامین منابع مالی یکی دیگر از دغدغه‌های مشترک رزیدنت‌های درگیر مبارزه با کروناست. ماه‌های اول ورود کرونا به کشور، وزیر بهداشت با ارسال نامه‌ای به رؤسای دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی کشور بر ضرورت ارائه تسهیلات به دستیاران و اینترن‌های فعال در حوزه ارائه خدمت به بیماران کرونا تاکید کرد. براساس دستور سعید نمکی مقرر شد به کلیه دستیاران و کارورزان که در اسفندماه و ماه‌های بعد از آن در بخش‌های ارائه دهنده خدمات به بیماران کرونایی خدمت کرده‌اند، حداقل ۳ برابر کمک هزینه تحصیلی با تأیید هیأت امنای دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی و خدمات درمانی پرداخت شود، همچنین در پرداخت کارانه کلیه اعضای هیئت علمی که در این ایام فعالیت داشته‌اند، تسریع لازم به عمل آید.
وعده‌ای که تا این لحظه به شکل کج دار و مریز محقق شده است. یکی از رزیدنت‌ها می‌گوید: «وزیر یک چیزی بخش‌نامه کرد که هر ماه به اندازه ۲ برابر یا ۳ برابر به کادر درمان درگیر کرونا پرداختی داشته باشد. البته ما دریافتی ۲ برابر را تا فروردین و اردیبهشت داشتیم و مابقی آن را هم قول داده‌اند که واریز کنند. اما به‌عنوان یک اصل کلی در مورد همه رزیدنت‌ها، دریافتی پایین است. یک زرنگی که انجام دادند این است که نام این مبلغ پایین را کمک هزینه گذاشته‌اند و نه حقوق. چون اگر حقوق باشد، باید مشمول قانون کارگری شود و آن وقت مجبور هستند که بیمه کنند و به اندازه حداقل حقوق یک کارگر پرداختی داشته باشند. اما این کار را نکردند که این از زرنگی آنهاست. کمااینکه ما الان به‌عنوان نیروی کار کارگری هستیم و نه دانشجو. ما در سایت‌های آموزشی کار درمانی انجام می‌دهیم. کار درمانی که وظیفه اتند تمام‌وقت و اتند پاره‌وقت در شرایط بحران است اما به‌عهده رزیدنت‌ّها و اینترها گذاشته شده است. از نظر من کار درست این بود که اتندهای تمام‌وقت و پاره‌وقت در شرایطی که بیماری واگیردار باشد، درگیر ویزیت شوند نه اینکه از دانشجو مایه بگذارند که دانشجو درگیر شود. دانشجو هم پدر و مادر دارد. ما در بیمارستان رزیدنت هستیم و در همان بیمارستان اتندی داریم که از اول اسفند ماه اصلا او را ندیدیم. اتندی داریم که بیمار کووید ندیده اما ۸ مقاله چاپ کرده است.
وی با بیان اینکه تقریبا بالای ۶۰ درصد از رزیدنت‌های بیمارستان ما مبتلا به کرونا شده‌اند، تصریح می‌کند: «طبق مقاله‌ای که از سوی کالیفرنیا منتشر شد، حداقل ۵۰ درصد افراد پی‌سی‌آر مثبت هستند و احتمالا این ۴۰ درصدی هم که ظاهرا درگیر نشده‌ایم، فقط علامت‌دار نشدیم، البته بنده چند بار علامت‌دار شدم اما در حد چند روز بود و گذشت.»
یکی دیگر از رزیدنت‌ها در این خصوص می‌گوید: «وزارت بهداشت در یک نامه به تاریخ سوم خرداد ماه حق‌الزحمه درمان کرونا در بیمارستان‌ها را برای کلیه کادر پزشکی و ... مشخص کرد اما دانشگاه ما عملا هیچ‌گونه پرداختی نداشته است و شاید لازم باشد همین روزها یک شکایت به دیوان ببریم. چون در دستورالعمل به شکل واضح نوشته شده که ماهی ۱۰۰ ساعت و ساعتی ۴۰ هزار تومان باید پرداخت شود.
افزایش بار مراجعات و بالارفتن یک باره حجم کار دستیاران، یکی دیگر از گلایه‌های به حق آنهاست: «در بیمارستان ما تا جایی که امکان داشته، تعداد کشیک‌ها زیاد نشده و لذا ساعت‌های کشیک بیش از حد نیست. من زمانی نماینده صنفی بوده‌ام و از سایت‌های دیگر در بیمارستان‌های دیگر هم خبر دارم. رزیدنت‌های سایر رشته‌ها هم درگیر هستند و فکر نمی‌کنم که تعداد کشیک آنها هم بیشتر شده باشد، اما قطعا لود کاری آنها بیشتر شده است.»
این رزیدنت ادامه می‌دهد: «یکی دیگر از مشکلات این است که برای همه رزیدنت‌های سال اول که مثلا یکی آزادانه رشته پوست را انتخاب کرده و دیگری طب فیزیکی و ...، لوکیشن کرونا گذاشته‌اند در حالی که در کوریکلوم آنها نیست. یک رزیدنت سال اول رادیولوژی نمی‌تواند مریض هایپوکالمی و مشکلاتی که در بخش داخلی وجود دارد را مدیریت کند، اما عملا از آنها به‌َعنوان انترن برای پر کردن بخش‌ها استفاده می‌کنند. ما هیچ‌گونه همکاری با هم نداریم. حتی صحبت کردیم که از همکارانی که طرح آنها شروع شده، مثلا ۴ نفر داخلی و ۲ نفر عفونی استفاده کنند تا کل بیمارستان ساپورت شود، اما چون رزیدنت نیروی رایگان است و پولی بابت آن نمی‌دهند، علاقه دارند که برای این کارها از رزیدنت سال اول استفاده کنند.»
این رزیدنت تصریح می‌کند: «حتی در مورد واکسن آنفلوانزا نیز خیلی از رشته‌هایی را که شامل واکسن می‌شوند، از جمله رادیولوژی را حذف کردند و در نامه‌ای که زدند، عملا ۳ یا ۴ رشته را در نظر گرفتند. در بیمارستان ما هر روز در قسمت‌های داخلی، اورژانس و عفونی به آی‌سی‌یو اضافه می‌شود. به طوری که از آی‌سی‌یوی ۵ به آی‌سی‌یوی ۱۰ و ۱۱ رسیدیم و بخش‌های جراحی، پیوند، اعصاب و ... تبدیل به کرونا شده‌اند. اینجا هم به جای اینکه از پزشکان قراردادی استفاده کنند، از رزیدنت‌ها استفاده می‌کنند. رزیدنت هم به هر حال توانی دارد. مثلا هر ۲ بخش را به عهده یک رزیدنت قرار دادند و عملا بچه‌های عفونی و داخلی خیلی اذیت می‌شوند.»
کادر درمان همکاری نمی‌کنند
یکی دیگر از رزیدنت‌هایی که به گفته خودش تاکنون ۲ مرتبه مبتلا به کرونا شده است، به پزشکان و قانون می‌گوید: «لود بالای مریض یکی از اصلی‌ترین مشکلات ماست. البته تعداد کشیک‌های ما زیاد نشده، چون این بخش را مدیریت می‌کنیم. اما لود کاری ۳ برابر شده است. البته مساله مالی هم هست و قول‌هایی داده‌اند که فعلا عملی نشده است. در حال حاضر به غیر یک مبلغ ۳ میلیون تومانی، هیچ پولی از آن بخش که قول داده بودند، پرداخت نشده است.»
وی ادامه می‌دهد: «خود من تاکنون ۲ بار مبتلا به کرونا شده‌ام و همکاران من هم به همین شکل بوده‌اند. تا جایی که من می‌بینیم، خیلی از همکاران مبتلا شده‌اند اما کاری نمی‌شود کرد، کمااینکه شغل ما همین است. ما بخش آموزشی هستیم، اگر بخش درمان نیز یک همکاری کوچک داشته باشد، لود کار پایین می‌آید. اما در بخش‌های آموزشی، کادر درمانی همکاری نمی‌کنند و کل کار بر دوش اتند و رزیدنت‌های آموزشی است، در حالی که باید کمی بیشتر خود را درگیر کنند.»
در این گزارش سعی شد که به مهمترین دغدغه‌های رزیدنت‌های پرداخته شود و البته این تمام ماجرا نیست. کمااینکه قول‌های مساعد دیگری به این سربازان خط مقدم جبهه مبارزه با کرونا داده شده که باید دید چه زمانی و به چه شکلی عملیاتی می‌شود.
تخصیص ۲ نمره امتیاز در فعالیت‌های فرهنگی / اجتماعی برای ارتقای مرتبه علمی اعضای هیئت علمی به ازای هر هفته حضور فعال در فعالیت‌های تشخیصی، درمانی، دارویی و اجرایی مرتبط بیماران کرونایی به پیشنهاد رئیس بخش و تأیید مدیر گروه، کاهش ۴ هفته از میزان تعهد خدمت دستیاران و اینترن‌ها به ازای یک هفته فعالیت داوطلبانه در امور تشخیصی، درمانی، دارویی کرونا و کاهش ۲ هفته از میزان تعهد خدمت دستیاران و اینترن‌ها به ازای یک هفته فعالیت موظف در این بخش‌ها و کاهش تعهدات موضوع این بند در خصوص مشمولان قانون برقراری عدالت آموزشی منوط به اخذ مجوز از مراجع ذی‌صلاح قانونی، کاهش تعهد خدمت اعضای هیئت علمی متعهد خدمت به میزان ۴ برابر مدت ارائه خدمات در بخش‌هایی که خدمات تشخیصی، درمانی و دارویی در رابطه با بیماری کرونا ارائه می‌دهند و کاهش تعهد خدمت اعضای مذکور ۲ برابر با مدت فعالیت در سایر بخش‌ها و ... از دیگر تسهیلاتی است که باید به رزیدنت‌ها تعلق گیرد. منتظر می‌مانیم.
پایان پیام/
گزارشگر:
محسن طاهرمیرزایی
نظر خود را بنویسید