بعد مردم بیچاره رو یهو با پشتوانه یک جمله کلیشه ای و بدون پشتوانه «با رعایت پروتکل» ریخت تو خیابون به جون هم. برای کادر درمانش، یک ریال هزینه اضافه نکرد. پزشکان و پرستاران بیچاره رو به حال خودشون رها کرد و برخی از داخل خود جامعه پزشکی، اقدام به ایجاد سازمان های خیریه کردن تا بتونن «حداقل» ایمنی را برای این قشر مظلوم فراهم کنن. 

یجوری شد که همین گروه های خیریه، پول می دادن و از دانشگاه جنس می خریدن، بعد بین دانشجویان و بیمارستان های دولتی تقسیم می کردن... یعنی واسطه ای برای کم کردن وظیفه دولت! بعد، سازمان ها و انجمن های صنفی، اومدن و با قیمت مناسب این اقلام رو تهیه کردن و قرار شد با همون قیمت بین مظلومان جامعه سلامت توزیع کنن. بعد کاشف به عمل اومد که برخی از شعب این سازمان ها و انجمن ها، برای توزیع این اقلام، «سود» در نظر گرفتن! مثلا یکی از این شعب، بابت هر ماسک 1000 تومان هزینه حمل و نقل در نظر گرفت!!! بعد، برخی از این نهادهای صنفی، که در حقیقت وظیفه پشتیبانی از اعضا رو دارن، از این وادی درآمدزایی مضاعف کردن. خبرهای پراکنده از شهرهای پر جمعیت، از سودهای چند صد میلیونی سخن می گن!!! درست شنیدید: چند صد میلیونی!

دردآور است؛ بلایی که در تمام جهان باعث افزایش فرهنگ بهداشت مردم شده، باعث تلاش بی منت دولت ها برای حفظ سلامت مردمش شده، موجب همیاری برای تأمین اقلام حفاظتی کادر درمانشان شده، و... در اینجا تبدیل به یک مسئله «اقتصادی» شده! در کشوری که روزی علم اقتصاد را مخصوص حیوانات می خواندند، اکنون جان مردم هم اسیر دست «اقتصاد» شده! و مانند همیشه، مردم عادی، ودر جامعه پزشکی، این قاعده هرم بوده که فشارها و بدبختی ها رو تحمل کرده و لایه های بالاتر هرم، از این بلا، استفاده هم بردند! و البته...
و البته تأسف بر کسانی که بجای تأمین رایگان پرسنل بهداشتی این مملکت، بابت محافظت ایشان، از آنها پول هم می ستانند، و شرم بر آنها که بجای پیگیری این «حق» ، خودشان از این آب گل آلود ماهی می گیرند...

آری، ما شکست خوردگان فرهنگی، حتما «کورونا را شکست خواهیم داد»!!!