دو کلام خودمانی در باره طرح نسخه الکترونیک
نسخه الکترونیک خوبه یا بد؟ خوبه - کسی با الکترونیکی شدن نسخه مخالفه؟ نه - دلیل مخالفت چیه؟ سرعت نت؟ کندی کار؟ معطل شدن بیماران؟ قطعی نت؟ عدم ارتباط چهره به چهره پزشک با بیمار؟ بله همه اینها هست ولی دلیل اصلی مخالفت؟؟....
راستی دلیل اصلی مخالفت چیه؟
محدود کردن تعداد ویزیت بیمار؟
محدود کردن تعداد داروی تجویز شده؟
محدود کردن تعداد آزمایش و پروسیجر؟
بله همه اینها درسته؛ اما دلیل اصلی مخالفت باید چیز دیگه‌ای باشه.
ایهاالناس!
چرا کسی روی اصل مطلب تاکید نمی‌کنه؟
تمام درآمد خالص یک رشته با این سیستم داره در اختیار دارایی قرار می‌گیره. کدوم حرفه دیگه‌ای تو ایران اینچنینه؟
کارتخوان در مطب؛ نسخ الکترونیک هم چه با بیمه قرارداد داشته باشی چه نداشته باشی الزامیه؛
چرا کسی دقت نمی‌کنه که مگه پرداختی بیمه‌ها از ویزیت کل یک بیمار چند درصده؟ مگه بیمه‌ها بیشتر از ۳۰ درصد یک ویزیت را به پزشک می‌دن؟ البته با تعرفه دولتی اینطوریه وگرنه در بخش خصوصی، بیمه کمتر از ۱۰ درصد به پزشک میده.
وقتی کمتر از ۱۰ یا ۳۰ درصد را بیمه تقبل میکنه، پس این قلدری بابت چیه؟
با تحقیقاتی که انجام داده‌ام، به این نتیجه رسیدم که هدف، بستن دست و پای ماست. اونهم با تعرفه ویزیتی که یک دهم کشورهای بدبخت و بیچاره هم نیست.
میخوان نسخه الکترونیک و بدنبالش سیستم ارجاع راه بیندازند؟ اشکال نداره، بسم الله. ولی ویزیت پزشک عمومی دویست هزار تومن و ویزیت متخصص سیصد هزار تومن بشه و بیمه ۷۰ درصدشو پرداخت کنه. اینو باید مطالبه کرد.
چرا بیمه‌ها پاسخگوی ابهامات متعدد این طرح نیستند؟
قرار است بدنبال اجرایی شدن نسخ الکترونیک، سیستم ارجاع عملیاتی شود. اما مگر مشکلات و ابهامتی که از ابتدا در این طرح وجود داشت، برطرف شده است؟ مگر در سیستم ارجاع قرار نیست تعداد مشخصی از پزشکان عمومی دخالت داشته باشند و امکانات برای همگان وجود ندارد؛ پس تکلیف آن تعداد پزشک عمومی که در طرح قرار نمی‌گیرند چه خواهد شد؟
نحوه ارجاع به مطب‌ها کاملا مبهم و نامشخص است. آیا بیمه‌ها و وزارت این تضمین را می‌دهند که بعدا از این قدرت در جهت محدودیت‌های بیشتر پزشکان استفاده نکنند؟
در حال حاضر بسیاری از داروها و خدمات جزو تعهدات بیمه‌ها نیستند و این دامنه مدام گسترش می یابد. آیا تضمینی هست که با اجرای این طرح محدودیت‌های بیشتری اعمال نشود؟
آیا ممکن نیست که در لوای این طرح، هدفی با عنوان تولید پزشک کارمند پنهان شده باشد؟
آیا هدف از این طرح در پشت پرده، آزادسازی تمام خدمات پزشکی نیست؟ مثل همان خدماتی که مثلا دولت در آمریکا ارائه می‌دهد؟
آیا سیستم و بیمه‌ها بدنبال این نیستند که هر کسی خدمتی خواست نوع خاصی از بیمه را انتخاب و تعرفه متناسب با آن را به بیمه‌ها تقدیم کند؟
اینها و بسیاری از سوالات دیگر است که مبهم مانده و متاسفانه پاسخگویی وجود ندارد.
محدود کردن تعداد ویزیت بیمار؟
محدود کردن تعداد داروی تجویز شده؟
محدود کردن تعداد آزمایش و پروسیجر؟
بله همه اینها درسته؛ اما دلیل اصلی مخالفت باید چیز دیگه‌ای باشه.
ایهاالناس!
چرا کسی روی اصل مطلب تاکید نمی‌کنه؟
تمام درآمد خالص یک رشته با این سیستم داره در اختیار دارایی قرار می‌گیره. کدوم حرفه دیگه‌ای تو ایران اینچنینه؟
کارتخوان در مطب؛ نسخ الکترونیک هم چه با بیمه قرارداد داشته باشی چه نداشته باشی الزامیه؛
چرا کسی دقت نمی‌کنه که مگه پرداختی بیمه‌ها از ویزیت کل یک بیمار چند درصده؟ مگه بیمه‌ها بیشتر از ۳۰ درصد یک ویزیت را به پزشک می‌دن؟ البته با تعرفه دولتی اینطوریه وگرنه در بخش خصوصی، بیمه کمتر از ۱۰ درصد به پزشک میده.
وقتی کمتر از ۱۰ یا ۳۰ درصد را بیمه تقبل میکنه، پس این قلدری بابت چیه؟
با تحقیقاتی که انجام داده‌ام، به این نتیجه رسیدم که هدف، بستن دست و پای ماست. اونهم با تعرفه ویزیتی که یک دهم کشورهای بدبخت و بیچاره هم نیست.
میخوان نسخه الکترونیک و بدنبالش سیستم ارجاع راه بیندازند؟ اشکال نداره، بسم الله. ولی ویزیت پزشک عمومی دویست هزار تومن و ویزیت متخصص سیصد هزار تومن بشه و بیمه ۷۰ درصدشو پرداخت کنه. اینو باید مطالبه کرد.
چرا بیمه‌ها پاسخگوی ابهامات متعدد این طرح نیستند؟
قرار است بدنبال اجرایی شدن نسخ الکترونیک، سیستم ارجاع عملیاتی شود. اما مگر مشکلات و ابهامتی که از ابتدا در این طرح وجود داشت، برطرف شده است؟ مگر در سیستم ارجاع قرار نیست تعداد مشخصی از پزشکان عمومی دخالت داشته باشند و امکانات برای همگان وجود ندارد؛ پس تکلیف آن تعداد پزشک عمومی که در طرح قرار نمی‌گیرند چه خواهد شد؟
نحوه ارجاع به مطب‌ها کاملا مبهم و نامشخص است. آیا بیمه‌ها و وزارت این تضمین را می‌دهند که بعدا از این قدرت در جهت محدودیت‌های بیشتر پزشکان استفاده نکنند؟
در حال حاضر بسیاری از داروها و خدمات جزو تعهدات بیمه‌ها نیستند و این دامنه مدام گسترش می یابد. آیا تضمینی هست که با اجرای این طرح محدودیت‌های بیشتری اعمال نشود؟
آیا ممکن نیست که در لوای این طرح، هدفی با عنوان تولید پزشک کارمند پنهان شده باشد؟
آیا هدف از این طرح در پشت پرده، آزادسازی تمام خدمات پزشکی نیست؟ مثل همان خدماتی که مثلا دولت در آمریکا ارائه می‌دهد؟
آیا سیستم و بیمه‌ها بدنبال این نیستند که هر کسی خدمتی خواست نوع خاصی از بیمه را انتخاب و تعرفه متناسب با آن را به بیمه‌ها تقدیم کند؟
اینها و بسیاری از سوالات دیگر است که مبهم مانده و متاسفانه پاسخگویی وجود ندارد.
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/otQp