در بیشتر مبتلایان به ایدز، سرکوب پایدار ویروسی اتفاق نمی‌افتد

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، یافته‌ها نشان می‌دهد که تلاش‌های اساسی برای کمک به افراد مبتلا به HIV به منظور سرکوب دائمی ویروس ضرورت دارد.

افراد مبتلا به HIV که به سرکوب ویروسی دست پیدا میکنند از سلامت سیستم ایمنی خود محافظت کرده و از انتقال ویروس به دیگران جلوگیری می کنند. در سال ۲۰۱۴، برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه HIV /ایدز "UNAIDS" هدفی را تعیین کرد که بر اساس آن ۹۵ درصد از افراد مبتلا به HIV که تحت درمان ضد رتروویروسی قرار گیرند تا سال ۲۰۳۰ به سرکوب ویروسی دست پیدا کنند.

در سال ۲۰۲۰ محققانی از مؤسسه ملی بهداشت، پایگاه‌های اطلاعات اپیدمیولوژی بین‌المللی برای ارزیابی ایدز "IeDEA" کنسرسیومی تشکیل دادند تا تخمین زده شود که جهان تا چه حد به این هدف نزدیک است.

محققان داده‌های ۱۴۸ سایت درمان ایدز در ۳۱ کشور در پنج قاره را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا نسبت سرکوب ویروس در کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی را در مدت یک، دو و سه سال پس از شروع درمان ضد رتروویروسی تخمین بزنند. اطلاعات بیش از ۲۱۵ هزار کودک و نوجوان مبتلا به HIV در رده سنی ۱۷ سال یا کمتر و بیش از ۲۵۵ هزار بزرگسال مبتلا به HIV بدست آمد که همگی بین سال های ۲۰۱۹ تا ۲۰۱۰ درمان ضد رتروویروسی را آغاز کرده بودند. سرکوب ویروسی وجود کمتر از ۱۰۰۰ نسخه ویروس HIV در هر میلی لیتر خون تعریف شد.

محققان تخمین زدند که در میان افراد بزرگسال، سرکوب ویروسی پس از یک سال از شروع درمان ضد رتروویروسی ۷۹  درصد بوده و این رقم پس از دو سال به ۷۲ درصد و پس از سه سال به ۶۵ درصد رسیده است. همچنین در میان کودکان و نوجوانان این رقم پس از یک سال ۶۴ درصد، پس از دو سال ۶۲ درصد و پس از سه سال ۵۹ درصد بوده است.

به گزارش ایسنا به گفته محققان، آمار مربوط به میزان سرکوب ویروس در مبتلایان به بیماری ایدز نشان می‌دهد که برنامه‌ جهانی درمان HIV چقدر باید برای رسیدن و تحقق اهداف ۲۰۳۰ پیش برود.