مغفول واقع شدن پزشکان نسخه‌نویس در تعیین تعرفه‌های واقعی

به گزارش پایگاه خبری پزشکان وقانون (پالنا)، ایرج خسرونیا با اشاره به این که سالیان متمادی است که جامعه پزشکی درگیر تعیین تعرفه ها به شکل غیر واقعی است، گفت: علیرغم بحث های هر ساله بر سر تعیین عادلانه تعرفه های پزشکی هیچ کدام از متولیان امر توجه خاصی به این مقوله نداشته و یک بار برای همیشه نسب به رفع این مشکل به طور اساسی اقدام نمی کنند.

وی افزود: سازمان نظام پزشکی با کار کارشناسی تعرفه های خدمات تشخیصی و درمانی را تعیین نمود اما مورد قبول هیات دولت، بیمه ها و مجلس واقع نشد، تصور می کنند تمام پولی که در بیمارستان ها هزینه می شود به جیب پزشکان می رود در حالی که درآمدها و هزینه ها همخوانی نداشته و هتلینگ بیمارستان ها ضرر ده هستند حتی بسیاری از بیمارستان های درجه سه و چهار در شرف تعطیلی هستند، میزان تعرفه های پزشکی باید با تورم موجود در جامعه مطابقت داشته باشد؛ ادامه داد: بیش از یک دهه است که تعرفه های پزشکی فریز شده و فاصله بین تعرفه واقعی و آن چه دولت  تعیین می کند بسیار زیاد است.

رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران با اشاره به پزشکان عمومی، متخصصان داخلی، عفونی، اطفال و ... که تنها راه درآمدشان از نسخه نویسی است تصریح کرد: عدم افزایش تعرفه ها و رشد روز افزون هزینه های سرباری موجب شده بسیاری از همکاران از چرخه طبابت خارج شده یا به کاری غیر از پزشکی مشغول شوند و یا از کشور مهاجرت کنند، جامعه پزشکی خواستار واقعی شدن تعرفه ها بر مبنای تورم موجود در جامعه و افزایش حقوق و دستمزد است، واقعی شدن تعرفه ها به آن معنا نیست که میزان پرداخت از جیب بیمار افزایش یابد بلکه بیمه ها باید هزینه ها را پرداخت نموده تا فشاری متحمل بیماران نشود.

به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پزشکی خسرونیا در پایان گفت: اگر پزشک از بابت تامین خرج و مخارج زندگی و مطب خود دغدغه ای نداشته باشد خدمات بهتری را می تواند به بیماران خود ارائه دهد اما هزینه های کمرشکن و عدم همخوانی درآمد با هزینه ها مشکلات فراوانی را برای جامعه پزشکی ایجاد کرده است، افزایش 5 تا 10 درصد تعرفه ها راه به جایی نبرده و کفاف هزینه های مراکز درمانی و مطب ها را نمی دهد بلکه با کار کارشناسی دقیق باید نسبت به تعیین و ابلاغ تعرفه ها اقدام نمود بدون آن که میزان پرداخت از جیب بیماران افزایشی داشته باشد تا هم دهنده خدمت و هم گیرنده آن هر دو راضی باشند، هر قدر جامعه پزشکی ناراضی باشد، ضرر آن به نظام سلامت و مردم وارد می شود چرا که همکاران برای تامین هزینه های زندگی یا اقدام به مهاجرت کرده و یا به مشاغلی غیر از پزشکی روی می آورند.