گاهی وسایل پزشکی را ۵۰ تا ۱۰۰ برابر قیمت سابق آنها میخریم
پزشکان و قانون: «متاسفانه تیغهای زیادی پشت گردن بیمارستانهای خصوصی وجود دارد که از جمله آن میتوان به تیغ مالیات، تیغ تعزیرات، تیغ گرانی و تیغ تحریم اشاره کرد.» این را «دکتر پیرحسینی» مدیرعامل یکی از بیمارستانهای خصوصی تهران به «پزشکان و قانون» میگوید: «در حال حاضر ما مجبور هستیم که وسایل پزشکی را گاهی با ۵۰ تا ۱۰۰ برابر قیمت سابق آنها خریداری کنیم. برخی تجهیزات را که حتی تا پنج سال پیش به قیمت ۴۰۰ میلیون تومان میخریدیم، الان حتی با قیمت ۵ میلیارد تومان هم نمیتوانیم بخریم.»
به گفته او قیمت مواد غذایی ازجمله برنج، گوشت و ... به شدت افزایش پیدا کرده و این مساله بیمارستانهای خصوصی را با معضل تامین غذای بیمار مواجه کرده است: «ما نمیتوانیم از بیمار پول اضافه برای تامین غذا بگیریم. چون غذا جزء صورتحساب و جزء خدماتی است که میبایست از سوی بیمارستان ارائه شود. از این لحاظ، درآمدزایی بیمارستانها به شدت افت کرده است.»
پزشکان و قانون: آقای دکتر ارزیابی شما از وضعیت کنونی فعالیت بیمارستانهای خصوصی در کشور چیست؟
در حال حاضر بیمارستانهای خصوصی در مسیر ارائه خدمات به بیماران با شرایط بسیار سختی دست و پنجه نرم میکنند که لازمه سرپا ماندن آنها، برخی روشهای مدیریتی خاص است. متاسفانه تیغهای زیادی پشت گردن بیمارستانهای خصوصی وجود دارد که از جمله آن میتوان به تیغ مالیات، تیغ تعزیرات، تیغ گرانی و تیغ تحریم اشاره کرد. در حال حاضر ما مجبور هستیم که وسایل پزشکی را گاهی با ۵۰ تا ۱۰۰ برابر قیمت سابق آنها خریداری کنیم. برخی تجهیزات را که حتی تا پنج سال پیش به قیمت ۴۰۰ میلیون تومان میخریدیم، الان حتی با قیمت ۵ میلیارد تومان هم نمیتوانیم بخریم.
پزشکان و قانون: چرا؟
به دو علت. یکی گران شدن دلار و دیگری تحریم. یکی از مشکلات ما، مواد مصرفی روزانه در اتاق عملهای بیمارستان است که تمام آنها وارداتی بوده و متاسفانه خیلی از آنها قابلیت ساخت و تهیه در ایران را ندارند. اغلب این تجهیزات ساخت کشورهای اروپایی است و در حال حاضر به علت تحریم و گرانی دچار مشکلاتی شدیم که باعث افزایش صورتحساب بیماران میشود. شرایط به گونهای شده که بیماران نیز توانایی مراجعه به بیمارستانهای خصوصی که اقدام به عملهای تخصصی و فوق تخصصی میکنند را ندارند. متاسفانه هم هموطنان و هم خود بیمارستانها دچار مشکل هستند.
پزشکان و قانون: وضعیت بیمارستانهای خصوصی از لحاظ تامین غذای بیماران چگونه است؟
در مورد تغذیه، قیمت مواد غذایی ازجمله برنج، گوشت و ... به شدت افزایش پیدا کرده و از طرفی ما نمیتوانیم از بیمار پول اضافه برای تامین غذا بگیریم. چون غذا جزء صورتحساب و جزء خدماتی است که میبایست از سوی بیمارستان ارائه شود. از این لحاظ، درآمدزایی بیمارستانها به شدت افت کرده و شاید مقدار بسیار کمی بالاتر از نقطه تعادل و مثبت است برای اینکه بتوانیم بیمارستانها را اداره کنیم و سرپا نگه داریم. در این کارزار، بیمارستانهایی که بنیه کافی، بک آپ یا پشتیبانی کافی ندارند، حتما به زمین خواهند خورد و تعطیل میشوند.
در حال حاضر بیمارستانهای خصوصی با مشکلات بسیار زیادی مواجه هستند و همه ما سعی میکنیم که با چنگ و دندان و با در نظر گرفتن شرایط کشور، بیماران و بضاعت مردم، تا حد امکان خدمات خود را به نحو احسن ارائه دهیم.
پزشکان و قانون: راهکار چیست؟ خود شما چه پیشنهاداتی برای گذر از شرایط کنونی دارید؟
بنده میتوانم عوامل موفقیت در مدیریت یک بیمارستان خصوصی در شرایط فعلی را در پنج بخش اعلام کنم، کمااینکه موفقیت نتیجه مجموعه عواملی است که وقتی به درستی در کنار هم قرار بگیرند، میتوانند یک سازمان را موفق کنند و سازمان برای اینکه موفق باشد و بماند، نیاز است که به یک دسته عوامل توجه کند.
عامل اول کارکنان آن بیمارستان هستند، شامل تمام افرادی که در بیمارستان خدمت ارائه میدهند و در حقیقت جزء بدنه بیمارستان به شمار میروند. یک گفتار کوتاه از آقای فورد مالک کارخانه خودروسازی فورد وجود دارد که میگفتند تمام کارخانه من را از من بگیرید و خودروها را نابود کنید، اما پرسنل را از من نگیرید. من با این پرسنل دوباره کارخانه خواهم ساخت و دوباره خودرو تحویل خواهم داد که این اهمیت پرسنل و بدنه یک سازمان و یک بیمارستان را میرساند که باید به آن توجه کنیم.
عامل دوم فرایندهاست، شامل مجموعه فعالیتهایی که برای رسیدن به هدف انجام می شود. سومین مساله مشتری یا ارباب رجوع است، شامل کسانی که گیرنده خدمات از بیمارستان هستند و این مساله که چطور با آنها رفتار کنیم بسیار مهم است. عامل چهارم داشتن هدف و برنامه است. لازم است که برای هر سازمانی از جمله بیمارستان، اهداف کوتاه مدت، میان مدت، طولانی مدت و همچنین چشمانداز داشته باشیم. عامل پنجم نگرش فرایندی و دانش مدیریتی است.
پزشکان و قانون: به اهمیت جایگاه پرسنل بیمارستان اشاره کردید.
در خصوص کارکنان هر فردی براساس سلسله نیازهای آدمی در تعریف مازلو، بعد از نیازهای اولیه، به دیده شدن، کار کردن و خودشکوفایی نیازمند است. یکی از راههای موفقیت در این کار، سازمان دادن، ارائه فرصت تشویق و شکوفایی و توجه به نقطه نظرات صاحبان فرایندها و کارمندان است. توجه به رشد فردی و بهبود مهارتهای افراد، یکی از کارهایی است که میبایست در مجموعه بیمارستانها، سرلوحه کار قرار گیرد و به افراد، این فرصت داده شود تا پیشرفت کنند و شکوفا شوند و این کار را با ابزارهای مدیریتی و دادن فرصتهای ارتقا و تشویق براساس نظریههای کمیتههای مرتبط انجام دهند.
یکی از اتفاقات خوب در این زمینه، راهاندازی نظام پیشنهادات قدرتمند برای شنیدن نقطه نظرات و پیشنهادات سازنده افراد کارمند است. یکی از سازمانهای پیشرو در نظام پیشنهادات، شرکت خودروسازی تویوتاست که مدیران آن معقتد هستند ۹۷ درصد مشکلات و نواقص، تنها توسط کارکنان قابل شناسایی است. در این شرکت حدود ۷۰۰ هزار پیشنهاد از طرف کلیه پرسنل ارائه میشود که ۹۹ درصد آنها به اجرا میرسند.
دومین مساله فرایندها هستند. اگر فرایندهای یک بیمارستان اصلاح شود، به درستی کار میکند، پرسنل خطای کمتری میکنند و چنانچه اشکالی باشد، اشکال فرایندهاست و نه اشخاص. پس فرایندها را درست برنامهریزی نکردیم. بیمارستان موفق، بیمارستانی است که بر بیمارمحوری تمرکز داشته باشد و در تصمیم گیریها از نقطه نظرات بیماران استفاده کند. ما میبایست همواره یک پشتیبان برای بیمارستان خصوصی ایجاد کنیم و سرمایهگذاریهایی را خارج از بیمارستان، در قسمتهای آپارتمان، تجاری پزشکی، وسایل پزشکی و ... انجام دهیم تا همیشه به عنوان یک پشتوانه باقی بماند.
پزشکان و قانون: بهعنوان حرف آخر...
نباید فراموش کنیم که تمامی بخشها و واحدها به صورت زنجیرههایی در کنار هم فعالیت میکنند تا اهداف سازمانی را به دست بیاوریم. هر کدام از این حلقهها که ضعیف شوند، زنجیر از همان جا از بین میرود. لذا به تمامی این حلقهها باید توجه شود و آنها را تقویت کنیم و تمام قسمتهای بیمارستان باید هماهنگ دیده شوند. یکی از مسائل مهم، توانایی در رها کردن افراد و امکاناتی است که دیگر کارایی چندانی در ماموریتهای سازمانی ندارند و کمکی به تحقق اهداف ما نمیکنند.
پزشکان و قانون: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
پایان پیام/
محسن طاهرمیرزایی