فرسودگی شغلی یک بحران بهداشتی برای پزشکان و بیماران است

عوامل زیادی باعث فرسودگی شغلی در طبابت می شود، که موضوعی پیچیده و فراگیر با پیامدهای گسترده هم برای پزشکان و هم برای بیماران است. در پاسخ، سیاستگذاران بهداشت و درمان در نهادهای ذیربط باید با فوریت زیادی برای محافظت از یکی از با ارزش‌ترین منابع کشورمان، یعنی نیروی کار پزشکی ما، اقدام کنند.

به طور خلاصه، ما باید آنچه را که امروز در مراقبت‌های بهداشت و درمان خراب است، اصلاح کنیم و این پزشک نیست.

شکی نیست که استرس و عدم اطمینان ناشی از بیماری همه گیر COVID-19 فرسودگی شغلی پزشکان را تسریع کرده است. جدیدترین نظرسنجی از AMA، کلینیک مایو و استنفورد مدیسین در دسامبر نشان داد که 62.8 درصد از پزشکان علائم فرسودگی شغلی را در سال 2021 تجربه کرده‌اند که نسبت به سال قبل 38 درصد افزایش داشته است. این به طور مشابه در مورد مطالعاتی است که نشان می‌دهد از هر پنج پزشک یک نفر – و دو برابر تعداد پرستاران – برنامه‌ریزی کرده‌اند تا طی دو سال مطب را ترک کنند، در حالی که از هر سه پزشک، یک پزشک پیش‌بینی می‌کرد که ساعات کاری خود را کاهش دهد.

دلایل آن برای هر کسی که امروزه طبابت می کند آشکار است: بارها و مشکلات اداری روزافزون، حمایت ناکافی در شیوه ها و سیستم های بهداشتی برای کاهش این موانع، کمپین های عمدی اطلاعات نادرست، حملات سیاسی به علم پزشکی، و دخالت شخص ثالث در رابطه پزشک - بیمار. 

کاهش کلی در پرداخت‌های بیمه، درست زمانی که پزشکان در هزینه‌های عملی با تورم فزاینده مواجه می‌شوند، باعث تضعیف روحیه نیروی کار پزشکان ما شد. پزشکان اراده انجام کارها را از دست نداده اند اما از اینکه سیستم مراقبت های بهداشتی موانع زیادی بر سر راه آنها قرار می دهد ناامید هستند.

پاسخ در ارائه کلاس های یوگا، گواهی هدیه قهوه یا شام در بیمارستان به پزشک نیست. در حالی که سلامتی جایگاه خود را دارد، تمرکز صرفاً بر انعطاف پذیری پزشک مقصر دانستن قربانی است. مهار فرسودگی شغلی پزشکان مستلزم اقداماتی در سطح سیستم و همچنین همکاری بیشتر بین پزشکان، سیستم‌های بهداشتی، بیمه‌گران، دولت، جوامع پزشکی و سایر ذینفعان سیستم سلامت است.

دفتر جراح جنرال و AMA هر کدام در سال‌های اخیر، سلامتی پزشک را اولویت‌های اصلی حمایت از پزشک قرار داده‌اند. مشاور جراح جنرال در مورد فرسودگی شغلی کارکنان مراقبت‌های بهداشتی و طرح بازیابی AMA برای پزشکان آمریکایی هر دو سال گذشته راه‌اندازی شدند و زنگ خطر را در مورد تشدید بحران فرسودگی شغلی در پزشکی به صدا درآوردند. هر کدام توصیه های مشخصی برای سیاست گذاران، قانون گذاران و سیستم های بهداشتی ارائه کردند تا به محرک های اساسی فرسودگی شغلی رسیدگی کنند.

از بین بردن ننگ فرهنگی که هنوز کمک به نگرانی های سلامت روان را احاطه کرده است، یک نقطه شروع عالی است. ما باید اطمینان حاصل کنیم که پزشکان و همکارانمان در جامعه مراقبت‌های بهداشتی به مراقبت‌های مورد نیاز در دوره‌های استرس و اضطراب بالا یا در مواقعی که احساس ناتوانی در غلبه بر ناامیدی‌ها و چالش‌های رایج دارند که اغلب، یک محیط کاری سمی ایجاد می‌کند، دسترسی داشته باشند.

تحقیقات به ما می گوید که بسیاری از پزشکان تمایلی به درخواست کمک برای این مسائل ندارند زیرا می ترسند انجام این کار بتواند مجوز پزشکی آنها را برای سال های آینده به خطر بیندازد. سوابق سلامت روان یک پزشک تنها زمانی باید در تصمیمات صدور مجوز یا اعتبار مورد توجه قرار گیرد که تأثیر نامطلوب فعلی بر توانایی آن پزشک برای انجام حرفه ای، اخلاقی و حرفه ای پزشکی تحمیل کند.

ما همچنین باید دسترسی به منابع بهداشت روانی و رفتاری را گسترش دهیم. برای پزشکان، این به معنای ارائه این منابع به راحت ترین شکل ممکن، مانند محل کار بالینی آنها است. پیشرفت فوق العاده اخیر در پزشکی از راه دور، از جمله ادغام یکپارچه آن در مراقبت های بهداشتی روانی نیز می تواند به ارتقای دسترسی کمک کند.

مراکز خدمات مدیکر و مدیکید (CMS) اخیراً تغییرات عمده و خوشایندی را برای محدود کردن تلاش‌های برنامه‌های Medicare Advantage برای انکار نامناسب مراقبت مبتنی بر شواهد پیشنهاد کرده است، اما کار بسیار بیشتری باقی مانده است. تحقیقات AMA و دیگران به طور قطعی نشان داده است که مجوز قبلی، مراقبت های مورد نیاز بیماران را به تاخیر می اندازد و بسیاری از بیماران را به ترک کامل درمان سوق می دهد. پیامدهای انجام این کار شامل بستری شدن در بیمارستان، ناتوانی و حتی مرگ است.

پزشکان چیزی جز مشارکت با بیماران خود در روند بهبودی نمی خواهند و ما باید موانعی را که در این مشارکت اختلال ایجاد می کنند، برطرف کنیم. استفاده بیش از حد از مجوزهای قبلی، فرآیندهای ارسالی و تجدیدنظر وقت گیر و انکار نامناسب مراقبت های حساس به زمان و مبتنی بر شواهد، به شدت برای بیماران و پزشکان تضعیف کننده است. ما برای از بین بردن این موانع تهاجمی عمل می کنیم.

دو قطبی‌سازی که در طول همه‌گیری COVID-19 به وجود آمد و انتشار اطلاعات نادرست، چالش‌های جدیدی را به نقش ما به عنوان پزشک اضافه کرد. با این وجود، پزشکان یکی از مورد اعتمادترین حرفه ها باقی مانده اند. ما باید با گوش دادن به نگرانی های بیماران خود و با استفاده از هر فرصتی برای توضیح علم مبتنی بر شواهد در قلب عملکرد صحیح پزشکی، بر این پایه، اعتماد بنا کنیم.

افزایش سطح آگاهی سلامت بیماران، به آنها کمک می کند تا کالای وزین تشخیص و درمان پزشکی مبتنی بر علم را از متاع سخیف اطلاعات نادرست خطرناک جدا کنند. در عین حال، پزشکان نباید میدان عمومی را به کسانی که به هر دلیلی قصد نشر اکاذیب را دارند، واگذار کنند.

شاید امروزه بیش از هر زمان دیگری، فرسودگی شغلی پزشک نتیجه نفوذ اشخاص ثالث، مانند قضات، قانونگذاران و دیگران، به رابطه بیمار و پزشک باشد. کار پزشکان به اندازه کافی سخت است بدون اینکه همه آن افراد غیر پزشک روی شانه های ما نشسته باشند. تصمیمات سختی که ما هر روز با مشارکت بیماران می گیریم، به خوبی در قانون نمی گنجد. جنبش جرم انگاری برخی از جنبه های مراقبت جامع سلامت باروری یا نظیر آن به همان اندازه که خطرناک است، غیرقابل توجیه نیز است.

تصمیم گیری بر مبنای علم پزشکی و با دیدگاه استقلال بیمار، عنصر اساسی مراقبت های بهداشتی موثر است. قانونگذاران یا هر نهاد خارجی دیگری که خود را وارد این تصمیمات می کنند، عمل پزشکی را تضعیف و مستقیماً سلامت عمومی را تهدید می کنند.

بار فرسودگی شغلی پزشکان یک شبه به نسبت فعلی خود نرسیده و فردا نیز به طور کامل از بین نخواهد رفت. اما شناخت شدت آن و اقدام جسورانه برای محدود کردن تأثیر آن، گام های مهمی در بازگرداندن شادی به حرفه ما و ارتقای سلامت مردم است. با این حال من ناامید نیستم. در واقع، من امیدوار و خوشبین هستم زیرا سازمان هایی مانند AMA کار دشواری را انجام می دهند تا فشار روی پزشکان را کاهش دهند، حرفه ما را برای نسل بعدی تجدید کنند و یک سیستم بهداشتی ایجاد کنند که به بهترین وجه برای بیماران ما کار کند.

نویسنده: Jack Resneck Jr., MD

a board-certified Dermatologist and Health policy expert 

president of the American Medical Association for the year 2022-2023

منبع: سایت انجمن پزشکی آمریکا