حدود ۱۷.۵ درصد از جمعیت بزرگسال جهان ناباروری را تجربه می‌کنند

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، این آمار نشانگر نیاز فوری به دسترسی عادلانه به مراقبت‌های باروری مقرون به صرفه و با کیفیت بالا برای همه افراد جامعه است.

"گیتاو امبورو"، یکی از کارشناسان حوزه باروری در سازمان جهانی بهداشت در این خصوص گفت: مشکلات ناباروری یک مسئله جهانی است که مردم را در همه کشورها و در همه جنبه‌های زندگی تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بر اساس برآوردهای این سازمان از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱ میلادی حدود ۴۸ میلیون زوج و ۱۸۶ میلیون نفر در سراسر جهان با مشکل ناباروری مواجه بودند و وضعیت هیچ قاره‌ای بهتر از قاره دیگری نیست.

این تحقیقات نشان می‌دهد شیوع مادام العمر ناباروری در کشورهای با درآمد بالا ۱۷.۸ درصد و در کشورهای با درآمد کم و متوسط ۱۶.۵ درصد بوده است.

"تدروس آدهانوم قبریسوس"، دبیر کل سازمان جهانی بهداشت گفت: این گزارش نشان می‌دهد که "ناباروری تبعیض قائل نمی‌شود".

بر اساس این تحقیق کشورهای مدیترانه شرقی با ۱۰ درصد کمترین سهم از ناباروری را دارند. با این حال، این گزارش تاکید می‌کند که کمبود داده‌های موجود در بسیاری از کشورها، مقایسه آمار کشورهای مختلف در خصوص ناباروری را دشوار کرده است.

تلاش برای بارداری می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای بر زندگی افراد مبتلا داشته باشد. ناباروری می‌تواند باعث ناراحتی، انگ و مشقت مالی قابل توجهی شود که بر سلامت روانی و شرایط اجتماعی افراد تاثیر می‌گذارد.

این گزارش آمار ناباروری را بر اساس تفکیک جنسیت "مردان و زنان" ارائه نکرده است. ناباروری ممکن است بر اثر تعدادی از عوامل مختلف در سیستم تولیدمثل در یکی از زوجین یا هر دو ایجاد شود. در برخی موارد، دلایل ناباروری نامشخص باقی می‌ماند.

در زنان ناباروری ممکن است به دلیل طیف گسترده‌ای از عوامل از جمله عفونت ها، انسداد لوله های فالوپ، اختلالات رحمی مانند آندومتریوز، اختلالات تخمدان‌ها مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک "PCOS" یا عدم تعادل هورمون‌های تولیدمثلی ایجاد شود.

در مردان نیز ناباروری ممکن است ناشی از عفونت‌های دستگاه تولیدمثل یا عدم تعادل هورمونی یا عوامل بیولوژیک دیگر باشد.

بر اساس یافته‌ها، عوامل محیطی و سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل و چاقی همگی بر باروری تأثیر می‌گذارند. متخصصان همچنین گمان می‌کنند قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های محیطی می‌تواند هورمون‌های تولیدمثلی را مختل کند.

در حالی که روش‌های کمک باروری مانند لقاح مصنوعی "IVF" بیش از سه دهه است که در دسترس قرار دارد اما به گفته سازمان جهانی بهداشت این فناوری‌ها در بسیاری از نقاط جهان به ویژه در کشورهای با درآمد کم و متوسط، می‌تواند غیرقابل دسترس باشد.

در حال حاضر در بیشتر کشورها، هزینه‌های درمان ناباروری عمدتاً از جیب تامین می‌شود که اغلب منجر به هزینه‌های مالی ویرانگر می‌شود. مردم فقیرترین کشورها در مقایسه با مردم کشورهای ثروتمند، نسبت بیشتری از درآمد خود را صرف مراقبت از باروری می‌کنند. هزینه‌های بالا اغلب افراد را از دسترسی به درمان‌های ناباروری باز می‌دارد و یا می‌تواند در نتیجه جستجوی مراقبت، آنها را به فقر بکشاند.

سازمان جهانی بهداشت اکنون از دولت‌ها می‌خواهد که سیاست‌های پیشگیری، تشخیص و مراقبت از ناباروری را بهبود بخشند و از دسترسی عادلانه‌تر به درمان‌هایی مانند لقاح مصنوعی اطمینان حاصل کنند.

"پاسکال آلوتی"، مدیر تحقیقات و سلامت باروری سازمان جهانی بهداشت در این باره گفت: میلیون‌ها نفر پس از درمان ناباروری با هزینه‌های فاجعه‌بار مراقبت‌های بهداشتی روبه‌رو می‌شوند، سیاست‌های بهتر و تامین مالی عمومی می‌تواند دسترسی به درمان را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. ایسنا