بحران خالی ماندن ظرفیت رشته های تخصصی قلب با کوتاه کردن طول دوره دستیاری حل خواهد شد؟

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، پزشکان برای رسیدن به تخصص، باید از مرحله سختی با نام آزمون دستیاری پزشکی عبور کنند و حالا عدم استقبال از تخصص های پزشکی به مهم‌ترین معضل در نظام سلامت تبدیل شده است به طوریکه بر اساس اعلام دبیر شورای گسترش دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، سال پیش حدود ۸۰۰ صندلی دستیاری پزشکی خالی مانده است.

پزشکان عمومی کشور با شرکت در یک آزمون کتبی باید دانش خود را محک بزنند و پس از قبولی به مدت ۴ تا ۵ سال در دوره دستیاری یا رزیدنتی زیر نظر اساتید آموزش ببیند. این دستیاران همزمان در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مشغول ارائه خدمت درمانی نیز هستند که همین مسئله به فشار کاری و تحصیلی همزمان می‌انجامد و شاید یکی از مهمترین دلایل خالی ماندن صندلی های دستیاری همین موضوع باشد.

هرچند این صندلی های خالی مختص همه رشته ها نیست و در چند رشته خاص مثل:قلب، داخلی، بیهوشی، اطفال و طب اورژانس که البته جزو رشته های مادر هستند بیشتر نمود کرده است. رشته هایی که در آن حقوق و مزایا بسیار کم و در مقابل تعهدات زیاد است.پاندمی کرونا نشان دهنده بسیاری از مسائل بود که نیاز به توضیح ندارد.

حالا وزارت بهداشت با ابلاغ بخشنامه و ارائه برنامه آموزشی رشته های تخصصی با پذیرش مستقیم دستیار از مقطع عمومی درصدد یافتن راه چاره است.رشته هایی که پیشتر متقاضیان زیادی داشت حالا در کمال تعجب جزو لیست صندلی های خالی قرار گرفته است.

در این بخشنامه آمده است که برنامه آموزشی برای رشته تخصصی جراحی قفسه صدری با طول دوره 5 ساله "به جای هفت سال" تصویب شده و رشته تخصصی قلب و عروق که در گذشته باید با طی زمان هفت سال انجام میپذیرفت به 5 سال کاهش یافته است.

سوال اصلی اینجاست که وقتی دولت تعرفه 172 هزار تومانی برای یک متخصص قلب در نظر میگیرد و همین فرد میتواند بدون تخصص و با مدرک پزشکی عمومی وارد فیلدهایی نظیر زیبایی "تزریق ژل و بوتاکس و ..." که بازار داغی هم دارد شود چرا باید عمر خود را صرف طی کردن دوره ای کند که هم تعهدات سنگینی برایش به همراه دارد و هم درآمد معادل زحمتی که میکشد ندارد.مدام متهم به دریافت زیرمیزی میشود و ریسک خطاهای پزشکی ناشی از جراحی را هم بپذیرد.

آیا کوتاه کردن طول دوره دستیاری می تواند پزشکان را مجاب به ادامه تحصیل در این رشته کند؟ شاید اگر مسوولین دولتی به این سوال پاسخ منطقی بدهند بتوان این معضل را برطرف کرد.

در مطالعه سیمای مرگ و میر در ۳۰ استان کشور در کل سنین و هر دو جنس "زن و مرد" در سال ۱۳۹۸ شایع‌ترین علت مرگ و میر در جامعه به علت بیماری‌های ایسکمیک قلب "از جمله سکته‌های قلبی "۲۱ درصد" و سکته مغزی "۹.۲ درصد" و بیماری‌های ناشی از فشارخون بالا "۷.۲ درصد" رخ داده است.

حالا با وجود مشکلات روزافزونی نظیر فشار خون و بیماری های قلبی که اولین عامل مرگ و میر در کشورمان است مشخصا در آینده با بحران مواجه خواهیم شد.

جان بیماران را به دست چه کسانی خواهیم سپرد،پزشکان وارداتی هندی و پاکستانی؟

سلامت نیور