سهمیه، نامی دیگر برای رانت، تحت لوای قانون
در سالهای نوجوانی کاتب این سطور، در میهن اسلامیم بنا شد برای رفع تبعیض و برقراری عدالت آموزشی، مناطق مختلف کشور بر حسب برخورداری از امکانات آموزشی یا عدم آن تفکیک شوند تا نخبگان به صرف عدم دسترسی به کلاسهای خصوصی کنکور یا مدارس نخبه‌پرور از تحصیلات عالیه باز نمانند.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، رضا بحرانی نوشت: از همان ایام و در سایه‌ی شور انقلابی به مرور بنا شد آدم خوبها رو به آدم بدها ترجیح بدیم!، این ترجیح آدم خوبها، به تدریج تبدیل به این شد که انسانهایی که خالقشون بدون توجه به عقایدشون و رنگ و نژادشون، بهشون روزی می‌داد، برای اشتغال و تحصیل و زندگی، باید اول خوب بودنشون رو ثابت می‌کردند!
همون اوایل بود که جنگی با کشور همسایه در گرفت، جوانها دست به اسلحه شدند و با شور انقلابی و عشق به وطن و عقایدشون با دشمن کشور مقابله کردند، در این مقابله کم نبودند افرادی که جونشون، سلامتیشون یا آزادیشون رو در راه آرمان و ناموس و وطنشون از دست دادند، هرچند ملاک خوب بودن آدمها برای اشتغال و تحصیل و لزوم اون مورد اتفاق نظر همه نبود، اما در مورد آدم خوبه بودن شهدا و جانبازها و آزاده‌ها، اتفاق نظر عموم مردم وجود داشت.
بنا شد که از جانفشانی اونها تقدیر بشه، اما راه تقدیر کردن رو گم کردیم!
گفتیم براشون امکانات آموزشی عالی رایگان بذارید!
گفتند براشون سهمیه ورود به دانشگاه میذاریم!
گفتیم ملاک ورود به دانشگاه باید علم باشه!
گفتند اینها آدم خوبها هستند!
گفتیم می‌دونیم خوب هستند، بنیه‌ی علمیشون رو قوی کنید و بعدش در رقابت منصفانه با دیگران برن دانشگاه!
گفتند نه! شما نمیفهمین! مملکت مال اینهاست! دانشگاه هم مال اینهاست! سهمیه میدیم!!!
فکر کردیم چند سال که بگذره، دوره‌ی جوانی بچه‌های جنگ که بگذره، سهمیه‌ها داوطلبی نخواهد داشت و بار علمی دانشگاه بر‌می‌گرده!، جنگ تموم شد، سالهای درازی هم ازش گذشت! سالهای گذشته از جنگ از طول تولد تا آخرای جوانی بیشتر شد! سهمیه تموم نشد!
آخه گفتند نوبت فرزندان آدم خوب‌هاست!
گفتیم گیرم پدر تو بود فاضل / از فضل پدر . . .
گفتند خفه! شما نمیفهمین! ما می‌فهمیم!!!
کم‌کم سهمیه‌ها بیشتر شد! متعدد شد! رنگارنگ شد! انواع و اقسام! رنگ و وارنگ! مجموعا از سهمیه آزاد بیشتر شد!
و ما هیچ! ما نگاه!!!
آقایان تصمیم‌گیر، آقایان بفهم و فقط شما بفهم!
بسه! به خدا بسه تبعیض!
سهمیه نام‌خوبی هست که برای رانت گذاشتین!
سهمیه همون رانت هست که پوشش قانونی بهش کشیدین!
هم آبروی دانشگاه رو بردین!
هم آبروی نظام رو بردین!
هم آبروی آدم خوبها رو!
با گسترش تکنولوژی و انواع کلاسهای آنلاین، حتی سهمیه‌ی مناطق هم دیگه محلی از اعراب نداره! چه برسه به سایر سهمیه‌ها که هیچ‌زمانی عادلانه نبود.
بابا، به خدا ۳۵ ساله که جنگ تموم شده!!!
مگه چقدر جانباز در مناطق عملیاتی و مرزها داریم!
هنوز هم نمی‌تونین به شکل دیگری ازشون تقدیر کنین؟!
هنوزم سهمیه؟!!!
هنوزم این همه؟؟؟!!!
بسه!
خفه شدیم از تبعیض!
اه!!!
همون اوایل بود که جنگی با کشور همسایه در گرفت، جوانها دست به اسلحه شدند و با شور انقلابی و عشق به وطن و عقایدشون با دشمن کشور مقابله کردند، در این مقابله کم نبودند افرادی که جونشون، سلامتیشون یا آزادیشون رو در راه آرمان و ناموس و وطنشون از دست دادند، هرچند ملاک خوب بودن آدمها برای اشتغال و تحصیل و لزوم اون مورد اتفاق نظر همه نبود، اما در مورد آدم خوبه بودن شهدا و جانبازها و آزاده‌ها، اتفاق نظر عموم مردم وجود داشت.
بنا شد که از جانفشانی اونها تقدیر بشه، اما راه تقدیر کردن رو گم کردیم!
گفتیم براشون امکانات آموزشی عالی رایگان بذارید!
گفتند براشون سهمیه ورود به دانشگاه میذاریم!
گفتیم ملاک ورود به دانشگاه باید علم باشه!
گفتند اینها آدم خوبها هستند!
گفتیم می‌دونیم خوب هستند، بنیه‌ی علمیشون رو قوی کنید و بعدش در رقابت منصفانه با دیگران برن دانشگاه!
گفتند نه! شما نمیفهمین! مملکت مال اینهاست! دانشگاه هم مال اینهاست! سهمیه میدیم!!!
فکر کردیم چند سال که بگذره، دوره‌ی جوانی بچه‌های جنگ که بگذره، سهمیه‌ها داوطلبی نخواهد داشت و بار علمی دانشگاه بر‌می‌گرده!، جنگ تموم شد، سالهای درازی هم ازش گذشت! سالهای گذشته از جنگ از طول تولد تا آخرای جوانی بیشتر شد! سهمیه تموم نشد!
آخه گفتند نوبت فرزندان آدم خوب‌هاست!
گفتیم گیرم پدر تو بود فاضل / از فضل پدر . . .
گفتند خفه! شما نمیفهمین! ما می‌فهمیم!!!
کم‌کم سهمیه‌ها بیشتر شد! متعدد شد! رنگارنگ شد! انواع و اقسام! رنگ و وارنگ! مجموعا از سهمیه آزاد بیشتر شد!
و ما هیچ! ما نگاه!!!
آقایان تصمیم‌گیر، آقایان بفهم و فقط شما بفهم!
بسه! به خدا بسه تبعیض!
سهمیه نام‌خوبی هست که برای رانت گذاشتین!
سهمیه همون رانت هست که پوشش قانونی بهش کشیدین!
هم آبروی دانشگاه رو بردین!
هم آبروی نظام رو بردین!
هم آبروی آدم خوبها رو!
با گسترش تکنولوژی و انواع کلاسهای آنلاین، حتی سهمیه‌ی مناطق هم دیگه محلی از اعراب نداره! چه برسه به سایر سهمیه‌ها که هیچ‌زمانی عادلانه نبود.
بابا، به خدا ۳۵ ساله که جنگ تموم شده!!!
مگه چقدر جانباز در مناطق عملیاتی و مرزها داریم!
هنوز هم نمی‌تونین به شکل دیگری ازشون تقدیر کنین؟!
هنوزم سهمیه؟!!!
هنوزم این همه؟؟؟!!!
بسه!
خفه شدیم از تبعیض!
اه!!!
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/94G6