در بیمارستان "اکبرآبادی" کسی از پول صحبت نمی‌کند

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، "تا صورت حساب را پرداخت نکنی بیمارت را بستری نمی‌کنیم!" احتمالاً این جمله را زیاد شنیده‌اید. در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های خصوصی، از دوستان و اطرفیانی که به برخی از مراکز درمانی مراجعه کردند و گلایه‌مند هستند یا شهروندانی که به محض مواجهه با این جمله  ویدیویی از نارضایتی‌های خود در فضای مجازی منتشر می‌کنند و از بیمارستان و مرکز درمانی مورد نظرشان گلایه می‌کنند ...

اما در این گزارش می‌خواهیم درباره بیمارستانی صحبت کنیم که در آن کسی از پول صحبت نمی‌کند و اولویت تمام پرسنل آن ارتقا سلامت و بهبود حال بیماران آن است. بیمارستانی قدیمی اما تخصصی که در جنوب شهر تهران به شهروندان بی‌بضاعت و کم بضاعت خدمات رایگان و یا با تعرفه دولتی ارائه می‌دهد. بیمارستان شهید اکبرآبادی که سالیان سال است به بقا و رشد جمعیت کشور خالصانه خدمت کرده است. 

آرش بردبار متخصص طب نوزادان و رئیس بیمارستان اکبرآبادی گفت: بیمارانی که در سال به ما مراجعه می‌کنند معمولاً ساکنین جنوب شهر تهران بوده و توانایی پرداخت هزینه‌های درمان را ندارند. بیمارستان اکبرآبادی دارای چندین میلیارد بدهی است اما ما در سال چندین میلیارد تومان به بیمارانمان تخفیف درمان می‌دهیم. زیرا اولویت بیمارستان اکبرآبادی خدمت رسانی به بیماران و درمان هرچه بهتر آنهاست.

بیشتر بیمارانی که به ما مراجعه می‌کنند ساکن جنوب شهر هستند و عموماً کم بضاعت، بی‌بضاعت و بی‌سرپرست‌اند و وضعیت معیشتی بسیار پایینی دارند. تخصص بیمارستان اکبرآبادی زنان و زایمان است و عمل زایمان برای خانم‌هایی که دارای بیمه خدمات درمانی هستند رایگان است. همچنین خانم‌هایی که از سایر بیمه‌ها استفاده می‌کنند هزینه را به صورت فرانشیز پرادخت می‌کنند و خانم‌هایی که بیمه نیستند هزینه‌های درمانی و زایمانی‌شان با تعرفه‌های دولتی حساب می‌شود.

 تعداد کثیری از مراجعین ما از کارتن خواب‌ها، بهزیستی، زندان‌ها و... به ما مراجعه می‌کنند و با اینکه تعرفه‌های بیمارستان اکبرآبادی دولتی است، توانایی پرداخت هزینه زایمان و درمان خود را ندارند و ما این دسته از بیماران را به صورت رایگان درمان می‌کنیم. همچنین بسیاری از مراجعین ما اتباع خارجی خصوصاً افغانستانی‌ها هستند و از بیمه برخوردار نیستند و هزینه‌های درمانشان را با تعرفه دولتی پرداخت می‌کنند.

خانم‌هایی که معتاد و HIV مثبت هستند فرزندانشان هم با اعتیاد به دنیا آمده و به بیماری HIV مبتلا خواهند شد. مگر اینکه ما در حین تولد نوزاد اقدام به درمان و جلوگیری از ابتلا نوزاد به بیماری ایدز انجام دهیم. یعنی در این دسته از افراد مادر در دوران بارداری تحت درمان قرار می‌گیرد و نوزاد بلافاصله پس از تولد تحت درمان و مراقبت تیم پزشکی بیمارستان اکبرآبادی قرار می‌گیرد. تاکنون طبق مطالعاتی که ما داشته ایم صددرصد از نوزادانی که در مجموعه اکبرآبادی رایگان تحت درمان و مراقبت قرار گرفته‌اند به ‌HIV مبتلا نشده‌اند. 

بله. بسیاری از مادرانی که معتاد هستند نوزادانشان با علائم اعتیاد به دنیا می‌آیند. زیرا این نوزادان در طول ۹ ماهی که در شکم مادر زندگی می‌کردند تحت تأثیر داروها و مواد مخدری که مادر مصرف و یا تزریق می‌کرده است قرار داشتند و بعد از تولد این نوزادان علائم اعتیاد دارند. که ما اعتیاد این دسته از نوزادان را درمان می‌کنیم. معمولاً کودکانی که با علائم اعتیاد در بیمارستان ما متولد می‌شوند تا یک مدت زمان مشخصی در بیمارستان ما بستری و تحت مراقبت هستند تا به زندگی عادیشان بازگردند.

در بیمارستان ما کسی صحبت از پول نمی‌کند.  با این دسته از بیماران هم هیچگونه صحبت و مطالبه‌ مالی نمی‌شود و تمام طول درمانشان رایگان است. ما با تمام این بیماران طبق اصول انسانی و حرفه‌ای رفتار و به آنها خدمت رسانی می‌کنیم و هیچ تفاوتی بین آنها و سایر بیماران نداریم. ما در سال چندین میلیارد تومان به بیمارانمان تخفیف درمان می‌دهیم و درحال حاضر وضع مالی بیمارستان وخیم است و تقریباً بیمارستان اکبرآبادی ورشکسته‌ است.

البته یکی از معضلات ما، اتباع خارجی هستندکه بیشتر این افراد افغانستانی هستندو از تعرفه دولتی بیمارستان استفاده می‌کنند.بیمارستان نیازمند کمک خیرین است زیرا بیمارانی هم که به ما مراجعه می‌کنند توانایی پرداخت هزینه‌های درمانی‌شان را ندارند و ما به شدت نیازمند کمک خیرین هستیم.

"اکبرآبادی" 100 میلیارد تومان بدهی دارد!

بیمارستان اکبرآبادی به دلیل تعرفه‌های پایینی که دارد و بسیاری از خدماتی که به صورت رایگان انجام می‌دهد ورشکسته است. بیمه‌ها به درستی پول بیمارستان را پرداخت نمی‌کنند و درحال حاضر بیمارستان ما بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان بدهی دارد. درحال حاضر کارانه، خدمات سرویس دهی، نهار و... پرسنل تحت تأثیر قرار گرفته است. حتی امکانات رفاهی که در بیمارستان برای پرسنل باید در نظر گرفته شود مختل شده است.

اما گام اول من و پرسنل بیمارستان درمان بیمار است. بیمارانی هستند که به بیمارستان مراجعه می‌کنند ۱۰۰ میلون ۲۰۰ میلیون هزینه درمانشان می‌شود اما ندارند پرداخت کنند از ما تخفیف می‌گیرند و می‌روند. آخرین چیزی که تحت تأثیر مشکلات مالی بیمارستان ممکن است قرار گیرد درمان بیمار است. زیرا بهبود و درمان بیمار در هر شرایطی اولویت ما است. اگر بیمارستان اکبرآبادی تا به امروز سرپا مانده است بخاطر کمک‌های همه جانبه خیرین است.

 بیمار ۱۵۰ هزار تومان پول اسنپ می‌دهد می آید بیمارستان و ۲۰۰ هزار تومان می‌دهد به خانه برمی‌گردد اما تعرفه درمانی‌‌اش در بیمارستان اکبرآبادی ۷۰ هزار تومان است. اما اعضاء هیئت علمی، پرسنل بیمارستان، تجهیزات و... هزینه دارد. معلوم است که با تعرفه ۷۰ هزارتومانی که بیشتر بیماران همان را هم ندارند بدهند بیمارستان ورشکسته می‌شود. درحال حاضر در پرداخت حقوق پرسنل بیمارستان هم با مشکلاتی مواجه هستیم، تجهیزات پزشکی هم مانند گوشی موبایل است و باید بعد از چهار پنج سال کارکردن تعویض شود. درحال حاضر دستگاهی در بیمارستان وجود دارد که ۱۰ میلیارد تومان قیمت دارد. یک قطعه از این دستگاه سوخت و دو و نیم میلیارد تومان هزینه تأمینش شد.

ما درحال حاضر بیش از ۴۰ میلیارد تومان از بیمه‌ها طلبکار هستیم. ما بیشتر با بیمه‌های تأمین اجتماعی و بیمه سلامت همکاری می‌کنیم. تأمین اجتماعی بدقول ترین بیمه‌ها است و  بیشتر طلب ما از این بیمه است. ما نزدیک به یک سال است که از تأمین اجتماعی طلبکار هستیم اما بیمه سلامت به روزتر و خوش قول تر است.

خیرین برای درمان بیماران کمکی نمی‌کنند. اصولاً برای خرید تجهیزات، نوسازی و ایمن سازی بیمارستان هزینه می‌کنند. من دست تک تک خیرین را می‌بوسم و امیدوارم سایشون مستدام باشد. بیمارستان بخاطر وجود این خیرین سرپا ایستاده است. این آدم‌ها انسان‌های قوی دل و دلسوز جامعه هستند. بسیاری از آنها شرایط مالی آنچنانی ندارند، مقدار پولی که هزینه می‌کنند مهم نیست همین که کنار ما ایستادند و دل انجام کار خیر را دارند برای ما کافی است. 

تقریباً نزدیک به هفت سال پیش اقداماتی در جهت ایمن سازی بیمارستان انجام شد و ستون‌های در بنای بیمارستان کار گذاشته شد تا ساختمان بیمارستان از استحکام بیشتری برخوردار باشد. همچنین آسانسورهای بیمارستان تعمیر و بازسازی شدند و امکانات آتش نشانی در بیمارستان مقرر شد. خوشبختانه با اینکه بیمارستان ما یکی از قدیمی ترین بیمارستان‌های شهر تهران است اما جزء ساختمان‌های ناایمن نبود.

یکی از اولویت‌های خود من بازسازی و نوسازی بیمارستان است. اما من به تنهایی نمی‌توانم اینکار را انجام دهم و دانشگاه علوم پزشکی ایران هم در این راستا باید با همکاری و از ما حمایت کند اما همچین بودجه‌ای را برای تأمین هزینه‌های بازسازی ندارد. وزارت بهداشت هم توانایی ندارد و من از خیرین کمک می‌خواهم در جهت نوسازی بیمارستان ما را یاری کنند، بسیاری از خیرین در حال حاضر در جهت بازسازی و ایمن سازی بیمارستان اکبرآبادی هزینه می‌کنند، باقیات و صالحات انجام می‌دهند و به مادران باردار و به نوزادان که گران بها ترین سرمایه‌های کشور هستند کمک می‌کنند. ما از خیرین می‌خواهیم برای نوسازی بخش‌های بیمارستان، تجهیزات پزشکی و ایمن سازی بیمارستان کنار ما بایستند و ما را حمایت کنند تا انشاالله بتوانیم یک بیمارستان مجهز، به روز و ایمن داشته باشیم.

آنها می‌دانند که در بیمارستان اکبرآبادی به رویشان باز است و بیمارستان ما را می‌شناسند. می‌دانند که بیمارستان اکبرآبادی همیشه آماده ارائه خدمات است و حرفی از پول نمی‌زند بسیاری از آنها پول ندارند می‌آیند در بیمارستان زایمان می‌کنند و می‌روند.بسیاری از آنها توانایی پرداخت هزینه‌ها زایمان را ندارند و به صورت رایگان زایمان می‌کنند و از خدمات بیمارستان استفاده می‌کنند. برخی دیگر هم که از یک توانایی نسبی برخوردار هستند با تعرفه دولتی هزینه‌‌های بیمارستان را پرداخت می‌کنند. عموماً این اتباع خارجی افغانستانی هستند و تعدا زایمان‌هایشان بسیار بالا است و هزینه‌های بیمارستان را افزایش می‌دهد. 

تمام تلاش بیمارستان ما این است که تا جایی که ممکن و مقدور است زایمان‌ها به صورت طبیعی انجام شود. اما در مواقعی که ضرورت پزشکی وجود داشته دارد زایمان به صورت سزارین انجام می‌شود. البته چون بیمارستان یک بیمارستان ارجاعی است و بیماران و زایمان‌های پرخطر به ما ارجاع داه می‌شود و باید این بیماران مدیرت شده و درمان شوند بنابراین ممکن است یک مقدار آمار سزارین در بیمارستان ما بیشتر از حد نرمال باشد، زیرا از کل بیمارستان‌های تهران خصوصاً قسمت‌های جنوب شهر و حومه و استانهای دیگر زایمان های پرخطر و بارداری‌های پرخطر به ما ارجاع داده می‌شود. وگرنه ما هیچ سزارینی بدون دلیل و بدون ضرورت انجام نمی‌دهیم.

اتباع خارجی جزو بیماران پرخطر نیستند و دلیلی برای سزارین نمی‌بینند. اما خانم‌های ایرانی بیشتر به دلیل شرایط نامساعد جسمی به بیمارستان ارجاع داده می‌شوند و سزارین انجام می‌دهند. در میان مادران اتباع زایمان طبیعی بیشتر از زایمان‌های سزارین است و زنان افغانستانی تمایل بیشتری به زایمان طبیعی دارند. البته باید بگویم که سزارین در بارداری‌های بعدی یک خانم محدودیت و مشکلاتی ایجاد خواهد کرد. 

زایمان سزارین بسیار برای مادر و نوزاد آسیب‌زا است و مادر در  زایمان‌های بعدی با خطرات زیادی مواجه خواهد کرد. بهترین روش برای تولد یک نوزاد زایمان طبیعی بدون درد است که این موضوع در منبع علمی تأیید شده است. زیرا زایمان طبیعی بدون درد این امکان را به مادر می‌دهد که بدون هیچ دردسری پس از تولد فرزندش با او ارتباط برقرار کند، از بستر بلند شود و به زندگی عادی و روزمره خود باز گردد، دچار عوارض بلند مدت بعدی نشود، ارتباط مادر و نوزاد به خوبی حفظ شود، شیردهی مادر زود برقرار شود و مادر بتواند به راحتی به فرزند خود شیر دهد. 

همچنین زایمان طبیعی بدون درد باعث می‌شود که مادر بتواند زایمان‌های متعددی داشته باشد. اما سزارین یک عمل جراحی است و مانند هر عمل جراحی دیگری باید ضرورتی وجود داشته باشد تا عمل انجام شود. همانطور که بدون ضرورت نمی شود آپاندیس را عمل کرد بدون ضرورت هم نباید عمل سزارین انجام داد.

از نظر من برای افزایش زاد و ولد قانون نباید گذاشته شود. باید شرایط معیشتی مردم بهبود پیدا کند. زوجین باید اطمینان داشته باشند که فرزندشان در آینده شغل، امکانات، رفاه و... دارد تا تصمیم به فرزندآوری کنند. ما از یک طرف با فرار مغزها در کشور مواجه هستیم که بر روی هوش آینده جامعه تأثیر می‌گذارد مواجه هستیم و از یک طرف هم مردم وضعیت معیشتی نامناسبی دارند یا این شرایط کسی اقدام به فرزندآوری نمی‌کند. فارس