خودکشی دومین علت مرگ دستیاران پزشکی به خصوص در دو سال اول
استادیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی با اشاره به اینکه "افسردگی" شایعترین اختلال روانپزشکی بین پزشکان است گفت: مطالعات متعدد، شیوع اضطراب و افسردگی بین دستیاران را بیش از مردم جامعه نشان داده است.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، فهیمه سعید در نشست تخصصی روز جهانی پیشگیری از خودکشی به مسئله خودکشی و سلامت روان در بین دستیاران تخصصی کشور پرداخت و گفت: پزشکان با توجه به میزان بالای استرس شغلی از نظر سلامت روان آسیبپذیر هستند و در مقایسه با جمعیت عمومی، در جهان میزان خودکشی در بین پزشکان حدود ۱.۵ تا ۳ برابر بیشتر است.
استادیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گفت: در بین ۵۵ شغلی که مورد بررسی قرار گرفته است، خطر خودکشی از ۲.۷۳ در میان پزشکان تا ۰.۴۴ در میان معماران متغیر بود، در میان افرادی که از یک بیماری روانی رنج میبرند شغل ارتباط کمی با خودکشی دارد به جز برای پزشکان که در آن خطر بیش از حد ۳.۶۲ است.
استادیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی گفت: در بین ۵۵ شغلی که مورد بررسی قرار گرفته است، خطر خودکشی از ۲.۷۳ در میان پزشکان تا ۰.۴۴ در میان معماران متغیر بود، در میان افرادی که از یک بیماری روانی رنج میبرند شغل ارتباط کمی با خودکشی دارد به جز برای پزشکان که در آن خطر بیش از حد ۳.۶۲ است.
وی تصریح کرد: خودکشی دومین علت مرگ دستیاران پزشکی به خصوص در دو سال اول دوران آموزشی در آمریکاست. نتایج یک بررسی دیگر در هند نیز نشان داد که در یک دهه ۲۰۱۰-۲۰۱۹ از بین ۳۵۸ مورد مرگ پزشک ناشی از خودکشی، ۱۲۶ دانشجوی پزشکی، ۱۰۵ دستیاران تخصصی پزشکی و ۱۲۸ پزشک بوده است.
سعید با اشاره به اینکه "افسردگی" شایعترین اختلال روانپزشکی در بین پزشکان است، مطالعات متعدد شیوع اضطراب و افسردگی بین دستیاران را بیش از مردم جامعه نشان دادهاند. شیوع اضطراب و افسردگی در بین دستیاران کشورهایی با درآمد کم تا متوسط بیش از کشورهای با درآمد بالاست.
سعید با اشاره به اینکه "افسردگی" شایعترین اختلال روانپزشکی در بین پزشکان است، مطالعات متعدد شیوع اضطراب و افسردگی بین دستیاران را بیش از مردم جامعه نشان دادهاند. شیوع اضطراب و افسردگی در بین دستیاران کشورهایی با درآمد کم تا متوسط بیش از کشورهای با درآمد بالاست.
به گزارش ایسنا استادیار گروه روانپزشکی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در پایان اضافه کرد: شیفت کاری طولانی و غیرقابل پیشبینی، محرومیت از خواب، فرسودگی شغلی و اختلال در عملکرد شناختی، موقعیتهای پر استرس مانند شرایط اضطراری مرگ و دسترسی آسان به وسایل آسیب رساندن به خود از عوامل خطر هستند.
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/mRBf