اجرایی نشدن قوانین در حوزه سلامت مهمترین چالش کشور است

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، محمد رئیس زاده با عنوان این مطلب که ۴ چالش عمده در حوزه سلامت کشور داریم گفت: عمده‌ترین چالش ما در حوزه سلامت کشور عمل نکردن و اجرایی نشدن اسناد بالادستی و قوانین حوزه سلامت است که ریشه خیلی از مشکلاتی است که در حوزه سلامت داریم. یعنی آن طور که باید و شاید اسناد بالادستی به خصوص سند ابلاغی رهبری پیرامون سیاست‌های کلی سلامت در سال ۹۳ است که نزدیک ۱۰ سال است و اجرایی نشده و سایر بندهای مربوط به حوزه سلامت در قوانین بودجه سال آینده در قانون احکام دائمی کشور در قانون برنامه‌های ۵ ساله یک چالش این است.

وی افزود: چالش آخری که داریم بحث وضعیت جامعه پزشکی و پرداختن آن در رسانه‌ها است که در همین سه جلسه اخیر که رئیس جمهور در برنامه‌های حوزه سلامت داشتند هم در افتتاح بیمارستان غدیر، هم در افتتاح بیمارستان کودکان حکیم و هم در مراسم روز پزشک در اوایل شهریور، صراحتاً تاکید کرد که رسانه‌ها و تریبون‌ها به بهانه وجود بعضی از تخلفات در جامعه پزشکی نباید شأن جامعه پزشکی را مورد هجمه قرار دهند و اعتماد متقابل بین مردم و جامعه پزشکی را خدشه دار کنند. این صراحت کلام رهبری هم هست، در کنار این چالش‌ها که گفتم بحث‌های مربوط به مالیات، الزام قرارداد با بیمه‌ها، ظرفیت‌های پزشکی، ظرفیت در رشته‌های تخصصی، وضعیت دستیاران، وضعیت معیشتی دستیاران در رشته‌های تخصصی، فوق تخصصی، بحث اخیری که در خصوص آزادسازی مدارک همکاران ما در رشته‌های مختلف پزشکی وجود دارد و…، چالش‌های عمده‌ای است که در مجمع سازمان نظام پزشکی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

رئیس زاده گفت: دغدغه‌ای که همه ما داریم، بهبود فضای کسب و کار پزشکان جوان یا سایر فارغ التحصیلان جوان حوزه‌های پزشکی است. الان دایر کردن مطب در شرایط فعلی تقریباً برای همکاران جوان ما به دلایل متعدد غیر ممکن است و به صرفه نیست چون قبلاً بحث صدور پروانه و مجوز مطب مطرح بود، راهکار پاسخ دادن به این دغدغه این است که ما به پزشکان جوانی که فارغ التحصیل می‌شوند و تعهدات خودشان را هم گذراندند پروانه طبابت صادر کنیم، ممکن است بگوید من توان دایر کردن مطب ندارم اما پروانه‌ای می‌خواهم بروم در مراکز دولتی، خصوصی یا نهادهای عمومی غیر دولتی در بیمارستان‌ها، در کلینیک‌ها خدمت کنم این می‌شود پروانه طبابت، تا الان همه این‌ها به عنوان پروانه مطب شناخته می‌شد یعنی همان پروانه مطب پروانه طبابت هم بود. بحث این است که ما تسهیل کنیم و پروانه مطب با همان شرایط خودش که باید امتیاز داشته باشد مثلاً در شهرهای بزرگ ۲۵۰ امتیاز که این از ۳۶۰ آمد ۲۵۰ امتیاز، در سایر شهرها هم ۱۸۰ امتیاز، ولی اگر کسی پروانه طبابت می‌خواهد نه پروانه مطب، ما اگر ضریب K و تعهداتش را گذراند به او بدون محدودیت پروانه طبابت می‌دهیم.

رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران گفت: دلیل مطرح شدن آن هم این است که فضای کسب و کار همکاران جوان فراهم بشود و معطل کسب امتیاز بعد از دوره تعهدشان نمانند، مخالفان هم می‌گویند اگر ما بدون امتیاز اجازه بدهیم در مراکزی که می‌خواهند طبابت کنند مناطق محروم ما خالی می‌شود. یعنی آن همکار جوانی که بعد از طرحش باز در منطقه محروم باید بماند تا امتیازاتش تکمیل شود، رها می‌کند و می‌آید در یک شهرستان بزرگ‌تر و مشغول طبابت می‌شود و مناطق محروم مشکل پیدا می‌کند، دغدغه موافقان و مخالفان مردم است، یعنی هم این طرف دغدغه مردمی است که رفتند درس خواندند و تعهداتشان را هم گذراندند می‌خواهند فضای کسب و کار داشته باشند و دغدغه آن طرف هم این است که دسترسی در مناطق محروم کم نشود. پس دغدغه هر دو طرف سلامت کشور است، یعنی هیچ کس بحث شخصی ندارد، در این بین استدلال‌ها متفاوت است.