کادر آموزشی دانشگاه‌ها را پادگانی اداره می‌کنند
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از شرایط سخت رزیدنت‌ها در مراکز درمانی، به شدت گلایه کرد و گفت: بر اساس قانون کار ساعات کار هفتگی ۴۴ ساعت است اما رزیدنت در یک کشیک حداقل ۳۶ ساعت کار می‌کند و حتی اضافه کاری هم برای آنها تعریف نشده است.
به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، رضا آریان پور با تاکید بر ضرورت درک شرایط روحی و روانی و معیشتی رزیدنت‌ها توسط وزارت بهداشت گفت: متأسفانه کادر آموزشی، دانشگاه‌ها را پادگانی اداره می‌کنند، یعنی اگر رزیدنت به هر علتی مشکلی دارد و قادر به حضور برای انجام کشیک نیست بدون اینکه به مشکلات فرد توجه شود پادگانی با او برخورد می‌کنند. گویا رزیدنت سرباز و کادر آموزشی، هیأت علمی و مدیر گروه، فرمانده پادگان است که رزیدنت حق لغو کشیک و برنامه ارائه شده را ندارد و در صورت انجام این کار مورد بازخواست قرار می‌گیرد.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ادامه داد: رزیدنت سال اول باید ۱۵ کشیک ۲۴ ساعته را بگذارند، سریع‌ترین زمانی که رزیدنت می‌تواند به منزل برود و استراحت کند ساعت ۱۶ عصر روز بعد از کشیک است و بیش از ۳۶ ساعت و در برخی موارد تا ۴۸ ساعت و ۷۲ ساعت مشغول خدمت است، در حالی که باید حداقل کشیک‌ها برای رشته‌های پُر استرس مانند داخلی، بیهوشی، طب اورژانس و قلب و عروق و کودکان در نظر گرفته شود.
وی با اشاره به بررسی مشکلات رزیدنت‌ها در این کمیسیون افزود: با ورود کمیسیون، حقوق رزیدنت‌ها ۱.۵ برابر شد و در حال حاضر نسبت به گذشته وضعیت بهتری دارند هر چند باز هم متناسب با میزان خدمات ارائه شده نیست و باید حداقل حقوق پزشک عمومی را دریافت کنند، بر اساس قانون کار ساعات کار هفتگی ۴۴ ساعت است اما رزیدنت در یک کشیک حداقل ۳۶ ساعت کار می‌کند و حتی اضافه کاری هم برای آنها تعریف نشده در حالی که اگر اضافه کاری می‌گرفتند حداقل حقوقشان ترمیم می‌شد و انگیزه لازم برای خدمت را داشتند.
به گزارش مهر آریان پور در پایان با اشاره به اینکه رزیدنت‌ها حق کار در سیستم غیردولتی را ندارند گفت: اگر در سیستم دولتی از ظرفیت رزیدنت‌ها در برخی درمانگاه‌ها استفاده شود می‌توانند بخشی از هزینه‌های زندگی خود را تأمین کنند و از سویی کمبود پزشک در درمانگاه‌ها حل خواهد شد، زیرا در حال حاضر شاهد کمبود پزشک در برخی درمانگاه‌های کشور به ویژه تهران هستیم اما متأسفانه به این موضوع توجه نمی‌شود.
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/Wv09