عمل‌های زیبایی، سرپوشی بر مشکلات روانی

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، کافی است فقط نسبت به یک قسمت ازبدن‌تان احساس ناخوشایند داشته باشید و به پزشک متخصص زیبایی مراجعه کنید تابه ‌راحتی هر چه تمام‌تر، بدن شما را بشکافد، اختلال خودزشت‌پنداری یا بدشکلی بدن از آن دست اختلالاتی است که شاید پیش‌نیاز وحرکتی به سمت عمل‌های زیبایی باشد. افرادی که خیلی بدن خود را دوست ندارند و درسودای ایجاد تغییراتی به سرمی‌برند.

عمل‌های زیبایی تاجایی پیش رفته است که پزشک‌ها و پزشک‌نماها هم دیگر نه جنسیت و نه سن وسال رابرای بیماران‌شان درنظر نمی‌گیرند. خودزشت‌پندارهایی که تغییرات زیادی را در چهره‌های اصیل ایرانی خود ایجاد کرده‌اند.افرادی که معمولا تن به اعمال جراحی غیرضروری می‌دهند وگاهی این اعمال جراحی را چندبار تکرار می‌کنند.

عوامل مختلفی برای گرایش افراد به سمت عمل‌های زیبایی وجود دارد. درجه نگرانی مردم از ظاهر و بدن‌شان بسیار متغیر است و از یک نارضایتی جزئی شروع شده تا به نوعی اختلال ذهنی جدی به‌ نام خودزشت‌انگاری منتهی می‌شود.

شهرام وزیری روان‌شناس در این خصوص گفت: اختلال بدشکلی بدنی معمولا به طور مستقیم با یک مشکل طبقه‌بندی شده درباره آسیب‌های روانی همراه است، اگر فردی اشتغال ذهنی نسبت به یک یا چند عیب و نقص در ظاهر و بدنش داشته باشد که از نظر دیگران قابل مشاهده نباشد، از طرفی در مقطعی از زمان که چنین افکاری به سراغ این افراد می‌آید مکررا از دیگران در خصوص ظاهرشان اطمینان می‌خواهند یا دچار قیاس با دیگران می‌شوند.

وی افزود: افرادی که گرفتار یک نقص خیالی در صورت یا اندام خود می‌شوند روند زندگی، شغلی و اجتماعی خود را مختل می‌کنند و دیگر قادر به زندگی عادی نیستند، این نشخوار فکری به وجود آمده یک نوع ناراحتی و اختلال قابل ملاحظه‌ای در عملکرد شغلی، تحصیلی و اجتماعی این افراد حاصل می‌کند. گویا افرادی که گرایش بیشتری به انجام عمل‌های زیبایی دارند، دچار اختلالات شخصیتی هستند و با انجام این عمل‌ها قصد سرپوش گذاشتن بر مشکلات روحی و روانی خود را دارند.

این روانشناس گفت: افراد با بدشکلی بدنی بر این باور هستند که بعضی از جنبه‌های ظاهری‌شان جذاب نیست، افراد دارای این اختلال به این فکر می‌کنند که قسمتی از بدن و ظاهر آنان جذاب نبوده یا از یک زیبایی خاصی برخوردار نیست، همین امر آنان را به سویی وامی‌دارد که باید با این جزء از بدن‌شان چه کنند. این افراد نمی‌توانند با دیگران تعاملات اجتماعی برقرارکنند.

وزیری اضافه کرد: شاید همین موضوع منجر به گرایش و تمایل آنان به سمت عمل‌های زیبایی می‌شود. البته این‌طور هم نیست که همیشه نتیجه جراحی برای چنین افرادی رضایت‌بخش باشد. به همین دلیل این افراد مدام خود را به دست تیغ جراحان می‌سپارند یا ازجراحی که نتوانسته ایده‌آل آنها را برآورده کند، شکایت می‌کنند.

تصویر بدنی بیانگر نگرش فرد از خود، همراه با احساسات و افکاری است که می‌تواند تغییردهنده رفتار او در شرایط گوناگون و در جهات مثبت یامنفی باشد.

وی با اشاره به این‌ که ۲تا۳ درصد مردم احتمال ابتلابه این اختلال را دارند افزود: تبلیغات، الگوها و مدهایی که توسط برخی‌ افراد دنبال می‌شوند و در کنار آن تمنای یک آدم برای زیبا بودن می‌تواند کشش این موضوع را دوچندان کند، اگر فردی بخواهد یک نقصی را به واسطه انجام عمل‌های زیبایی برطرف کند مشکلی وجود ندارد اما اقدامات غیرمتعارف در این حوزه به سبب وجود یک تمنای روانی در فرد است.

این روانشناس گفت: با این حال نشخوار فکری نیز از دیگر علل تأثیرگذار بر هیجانات و احساسات بوده و زمینه‌ساز افزایش انجام اعمال زیبایی می‌شود. افراد با تقویت مهارت‌های رفتاری باید از بروز نشخوار ذهنی جلوگیری کنند و به نوعی به خودباوری و پذیرش برسند تا افکار منفی درخصوص ظاهرشان آنان رابه سمت انجام جراحی‌های زیبایی افراطی سوق ندهد.

وزیر ی در پایان اضافه کرد: میل به شبیه دیگران بودن یا وسواس چگونه بودن علاقه جنون‌آمیزی را در برخی‌ افراد ایجاد کرده است، مسأله‌ای که نه فقط آمار مراجعه‌کنندگان برای انجام جراحی‌های زیبایی را کم نکرده بلکه بحران‌های اقتصادی هم در این خصوص ناتوان بوده و نتوانسته این میل افسارگسیخته به بریدن و دوختن تن‌ها را مهار کند. روزنامه جام جم