دقیقه‌شمار «خودکشی» در جهان، هر ۱۱ دقیقه، یک نفر

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)،  ۹۰ درصد افرادی که اقدام به خودکشی می‌کنند براساس اعلام انجمن خانواده درمانی ایران، دارای سابقه اختلال روانی هستند و زمانی که فرد در اثر ابتلا به افسردگی راه نجاتی برای بهبود زندگی خود پیدا نمی‌کند و دچار درد و رنج فراوانی می‌شود، خودکشی و از بین بردن خود را به‌عنوان تنها راه نجات تلقی می‌کند.

حمید یعقوبی رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی ایران به مناسبت روز جهانی پیشگیری از خودکشی به تحلیلی از وضعیت خودکشی در ایران و جهان و راه‌های پیشگیرانه از این اقدام پرداخت و گفت: انجمن بین‌المللی پیشگیری از خودکشی، سالانه شعاری را در روز ۱۰ سپتامبر به مناسبت روز جهانی پیشگیری از خودکشی اعلام می‌کند،‌ این انجمن به دلیل اهمیت موضوع از سال ۲۰۲۴ تا سال ۲۰۲۶ را به نام «روایت درباره خودکشی را تغییر دهید و درباره خودکشی صحبت کنید» نامگذاری کرده است.

وی افزود: علت نامگذاری این شعار برای مدت سه سال پیاپی این است که افراد دارای افکار خودکشی، معمولا از ترس سرزنش دیگران با اطرافیان خود صحبت نمی‌کنند و همین موضوع ممکن است به قیمت دست زدن به خودکشی و پایان عمرشان تمام شود؛ این درحالیست که پژوهش‌ها نشان می‌دهد صحبت درباره غم و غصه‌ها نه تنها باعث تخلیه هیجان شده، بلکه امکان کمک به افراد را فراهم می‌کند، اینگونه صحبت کردن موجب آرامش و تسکین درد فرد خواهد شد و اطرافیان متوجه افکار خودکشی او می‌شوند. این درحالیست که متاسفانه در جوامع مختلف، صحبت درباره امر خودکشی سخت و دشوار است.

رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی ایران صحبت در خصوص خودکشی را نوعی تابو عنوان کرد و گفت:‌ مردم عموما به شکوه‌های بدنی نسبت به شکوه‌های روانی بهتر توجه می‌کنند. از دید مردم شکوه‌های روانی به منزله غر زدن، آیه یاس خواندن و ضعیف‌النفس بودن تلقی می‌شود. از سوی دیگر میان مدیران و مسئولان کشورها صحبت و بیان آمار و حتی صحبت بین خانواده‌ها نوعی «تابو» است، به این معنی که اگر در خانواده‌ای جوانی دست به خودکشی بزند، خانواده و فامیل علت مرگ او را دلیل دیگری اعلام می‌کنند.

یعقوبی تصریح کرد: دلایل مختلفی برای خودکشی وجود دارد که بخشی از آن ناشی از مسائل اجتماعی و اقتصادی، بخشی ناشی از مسائل جهانی، تعاملات و نوع دیدگاه مردم به زندگی و به دنبال آن کاهش تاب‌آوری مردم و بخشی به دلایل ناشی از کمالگرایی جامعه ایرانی است، خودکشی در همه کشورها «تابو» تلقی می‌شود و از همین رو آمارهای خودکشی در جهان همیشه کمتر از واقعیت اعلام شده است، در همه کشورها تعداد خودکشی‌های رخ داده بیش از رقم اعلامی است، زیرا خانواده‌ها نیز دوست ندارند علت مرگ عضو خانواده‌شان را خودکشی اعلام کنند.

رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی ایران در خصوص اینکه چند درصد از خودکشی‌ها منجر به فوت می‌شود؟ گفت براساس آمارهای جهانی معمولا ۵ درصد از اقدام به خودکشی‌ها منجر به فوت می‌شود و به ازای یک مرگ ناشی از خودکشی، ۲۰ اقدام به خودکشی رخ می‌دهد، به عبارتی دیگر میزان اقدام به خودکشی ۲۰ برابر مرگ است که خوشبختانه خیلی از آنها نجات پیدا می‌کنند. از سویی دیگر یکی از عوامل خطر قوی برای پیش‌بینی خودکشی سابقه قبلی اقدام به خودکشی است چراکه اگر کسی یکبار دست به خودکشی بزند احتمال خودکشی مجدد در او، بیش از کسی است که تا به حال خودکشی نکرده است. در همین راستا سازمان جهانی بهداشت و وزارت بهداشت در کشورهای مختلف بر پیگیری کسانی که «اقدام به خودکشی کرده و زنده مانده‌اند» توصیه اکید دارد.

یعقوبی در خصوص اقدامات دستگاه‌های مختلف برای کاهش خودکشی توضیح داد و گفت: وزارت بهداشت برنامه ملی پیشگیری از خودکشی را درحالی با ۶ استراتژی تدوین و آن را جهت اجرا به دانشگاه‌های علوم پزشکی ابلاغ کرده که این برنامه در عمل نتیجه‌ای نداشته است، زیرا آمارها حکایت از افزایش خودکشی در کشور دارد.

وی با انتقاد از چگونگی اجرای برنامه‌های پیشگیری از خودکشی در ایران افزود: خودکشی پدیده‌ای چند وجهی و چند عاملی در ایران است، خودکشی دارای وجه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است و برای مبارزه با آن باید وزارت اقتصاد، وزارت نفت، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، وزارت رفاه،‌ وزارت صمت، وزارت امور خارجه، نهادهای فرهنگی و... پای کار باشند. در این میان اما باتوجه به شرایط کنونی کشور باید گفت در صورتی که دکتر پزشکیان بتواند با همین فرمان جلو برود و با فراهم کردن سرمایه اجتماعی برای دولت ایران و اعتماد در سطح بین‌المللی، منجر به بهبود سرمایه‌گذاری و اقتصاد در ایران شود می‌توان به کاهش آمار خودکشی در ایران طی دو تا سه سال آینده خوش‌بین بود.

نقشه راه کنترل خودکشی، تاسیس معاونت اجتماعی در دولت و پیگیری جدی اجرای برنامه‌ای ملی

رئیس جمعیت علمی پیشگیری از خودکشی ایران به ارائه نقشه راهی برای کنترل خودکشی در کشور پرداخت و گفت: در وهله اول باید آمار خودکشی طی چند سال تثبیت شود تا شاهد روند کاهشی آن طی سال‌های آتی باشیم. پس از آن، در سطح ملی، باید وزارتخانه‌ها بر مبنای کاهش عوامل خطر برای خود ماموریت تعریف کرده و مسئولان نیز به جای پاک کردن صورت مسئله برای آن چاره‌اندیشی کنند. علاوه بر این رئیس جمهور با تاسیس معاونت اجتماعی بر نحوه عملکرد همه دستگاه‌های مسئول در حوزه آسیب‌های اجتماعی ایران نظارت داشته باشد، در این شرایط این معاونت می‌تواند با تدوین برنامه ملی پیشگیری از خودکشی موضوع را به صورت جدی در دستور کار دستگاه‌ها قرار دهد، نظریه‌های اخیر خودکشی بر تعلق اجتماعی تاکید دارند، یکی از دلایل خودکشی تنهایی است، بنابراین افزایش روابط اجتماعی و فامیلی خانواده‌ها با یکدیگر امری ضروری است.

یعقوبی به تشریح نشانه‌های خودکشی در افراد پرداخت و گفت: همه افرادی که قصد خودکشی دارند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم آن را اعلام می‌کنند. نشانه‌های خودکشی به چهار دسته نشانه‌های کلامی مستقیم، کلامی غیرمستقیم، موقعیتی و رفتاری تقسیم می‌شود. در نشانه‌های کلامی مستقیم فرد به صورت مستقیم هدف خود را زبان می‌آورد که می‌خواهد خودش را بکشد. در این حالت معمولا اطرافیان فرد تصور دارند اینگونه افراد به دنبال جلب توجه هستند درحالیکه این باور نادرست است. در نشانه‌های کلامی غیرمستقیم که معمولا تشخیص آن سخت است، فرد از جملاتی مانند اینکه «دیگر نیاز نیست نگران من باشید» استفاده می‌کنند. در نشانه‌های موقعیتی، نیز افراد ممکن است در موقعیتی مانند ورشکستگی اقتصادی، قرار گیرند که آن موقعیت فرد را به سمت خودکشی سوق دهد.

وی با بیان اینکه خودکشی پدیده‌ای جهان شمول است به وضعیت شاخص اختلالات روان در ایران و تاثیر آن بر میزان خودکشی پرداخت و تصریح کرد: بحران‌ها همیشه تشدیدکننده اختلالات روانی و اعتیاد هستند و هرچقدر طولانی‌تر باشند، تبعات این چنینی آن افزایش می‌یابد. ایران طی چند سال گذشته با بحران‌های مختلفی از جمله سیل، بحران اقتصادی، کرونا و... دست و پنجه نرم کرده و شاید یکی از مسائل تاثیرگذار بر گرایش افراد به سمت خودکشی همین موضوع باشد.

به گزارش ایسنا موسوی‌چلک در پایان اضافه کرد: آموزش‌های ارائه شده در حوزه پیشگیری باید متناسب با مخاطب و زیست بوم هر منطقه و شرایط فرهنگی و خرده فرهنگ‌ها، جذاب و متنوع و متناسب با زیست بوم هر منطقه، مستمر، پایدار و جامع باشد. علاوه بر اقدامات پیشگیرانه، باید ‌مهارت‌های شاد زندگی کردن، مسئولیت‌پذیری و مشارکت افزایش یابد، در راستای مبارزه با خودکشی خطوط تلفنی ۱۲۳ و ۱۵۷۰ از جمله سامانه‌های تلفنی هستند که افراد می‌توانند در صورت وجود مشکل یا مورد مشکوک به قصد خودکشی با آن تماس بگیرند.