پایگاه خبری پزشکان و قانون | پالنا
🔴 لزوم و احتیاطات لازم برای تزریق واکسن آنفلوانزا در بیماران سرطانی در طی شیمی‌درمانی و پس از درمان
بیماران سرطانی به دلیل ماهیت بیماری و درمان‌های تهاجمی مانند شیمی‌درمانی، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به عفونت‌های تنفسی، از جمله آنفلوانزا، قرار دارند. سیستم ایمنی این بیماران تضعیف شده و پاسخ ایمنی به پاتوژن‌ها کاهش می‌یابد. بنابراین، واکسیناسیون آنفلوانزا می‌تواند نقش حیاتی در پیشگیری از بیماری و عوارض جدی داشته باشد.

واکسیناسیون آنفلوانزا در بیماران سرطانی به دلیل تضعیف سیستم ایمنی از اهمیت زیادی برخوردار است. این مقاله به لزوم و احتیاطات لازم برای تزریق واکسن آنفلوانزا در بیماران تحت شیمی‌درمانی و پس از درمان پرداخته و به بررسی بهترین زمان و نوع واکسن می‌پردازد.


بیماران سرطانی به دلیل ماهیت بیماری و درمان‌های تهاجمی مانند شیمی‌درمانی، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به عفونت‌های تنفسی، از جمله آنفلوانزا، قرار دارند. سیستم ایمنی این بیماران تضعیف شده و پاسخ ایمنی به پاتوژن‌ها کاهش می‌یابد. بنابراین، واکسیناسیون آنفلوانزا می‌تواند نقش حیاتی در پیشگیری از بیماری و عوارض جدی داشته باشد.
 

لزوم تزریق واکسن آنفلوانزا در بیماران سرطانی

1. افزایش حساسیت به عفونت‌ها: شیمی‌درمانی باعث نوتروپنی و کاهش لنفوسیت‌ها می‌شود که منجر به افزایش خطر عفونت‌های ویروسی و باکتریایی می‌گردد.

2. شدت بیشتر بیماری: در بیماران سرطانی، آنفلوانزا می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند پنومونی، نارسایی تنفسی و حتی مرگ شود.

3. تداخل با درمان سرطان: ابتلا به آنفلوانزا می‌تواند باعث تأخیر در برنامه‌های شیمی‌درمانی و کاهش دوز داروها شود که ممکن است بر اثربخشی درمان تأثیر منفی بگذارد.

4. کاهش بستری شدن: واکسیناسیون می‌تواند میزان بستری شدن در بیمارستان را کاهش داده و از هزینه‌های اضافی جلوگیری کند.


احتیاطات لازم برای تزریق واکسن آنفلوانزا

1. زمان‌بندی مناسب واکسیناسیون

قبل از شروع شیمی‌درمانی: بهترین زمان برای واکسیناسیون، قبل از شروع شیمی‌درمانی است تا بدن فرصت کافی برای تولید آنتی‌بادی داشته باشد.

• در طی شیمی‌درمانی: اگر واکسیناسیون قبل از درمان ممکن نباشد، تزریق واکسن در فاصله‌های مناسب بین دوره‌های شیمی‌درمانی توصیه می‌شود، زمانی که شمارش گلبول‌های سفید به حد قابل قبولی رسیده است.

پس از شیمی‌درمانی: پس از اتمام درمان، ممکن است نیاز به تکرار واکسیناسیون باشد، به ویژه اگر واکنش ایمنی کافی در طی درمان حاصل نشده باشد.


2. انتخاب نوع واکسن مناسب

• واکسن‌های غیرفعال (Inactivated Influenza Vaccine - IIV): تنها واکسن‌های توصیه‌شده برای بیماران سرطانی هستند. این واکسن‌ها حاوی ویروس‌های کشته‌شده هستند و خطر عفونت را ندارند.

• واکسن‌های زنده تضعیف‌شده (Live Attenuated Influenza Vaccine - LAIV): در بیماران با نقص ایمنی، از جمله بیماران سرطانی، منع مصرف دارند به دلیل خطر احتمالی عفونت.


3. ارزیابی وضعیت ایمنی بیمار

• شمارش کامل خون (CBC): قبل از واکسیناسیون، شمارش نوتروفیل‌ها و لنفوسیت‌ها باید ارزیابی شود. در صورت نوتروپنی شدید، واکسیناسیون ممکن است به تأخیر بیفتد.

• مشاوره با پزشک معالج: هماهنگی با انکولوژیست برای تعیین بهترین زمان و ارزیابی خطرات و فواید واکسیناسیون ضروری است.


4. پاسخ ایمنی کاهش‌یافته

• کاهش اثربخشی واکسن: به دلیل تضعیف سیستم ایمنی، ممکن است پاسخ آنتی‌بادی به واکسن کاهش یابد. با این حال، حتی پاسخ ناقص نیز می‌تواند تا حدی محافظت‌کننده باشد.

• در نظر گرفتن دوزهای اضافی: در برخی موارد، پزشک ممکن است دوز اضافی واکسن را توصیه کند.


5. تداخل با داروهای شیمی‌درمانی

• ارزیابی تداخلات دارویی: برخی داروهای شیمی‌درمانی ممکن است با واکسن تداخل داشته باشند. اطلاع‌رسانی به پزشک در مورد تمام داروهای مصرفی اهمیت دارد.


6. عوارض جانبی واکسن

• علائم موضعی و سیستمیک: درد، قرمزی یا تورم در محل تزریق و تب خفیف ممکن است رخ دهد. در صورت بروز علائم شدید، باید به پزشک مراجعه شود.


نکات مهم پس از شیمی‌درمانی

• پیگیری سطح ایمنی: پس از اتمام درمان، ممکن است سطح ایمنی بیمار همچنان پایین باشد. ارزیابی مجدد نیاز به واکسیناسیون مجدد ممکن است ضروری باشد.

• مراقبت‌های پیشگیرانه: ادامه رعایت بهداشت دست‌ها، استفاده از ماسک در محیط‌های شلوغ و پرهیز از تماس با افراد بیمار توصیه می‌شود.


واکسیناسیون افراد نزدیک به بیمار

• اعضای خانواده و مراقبان: واکسیناسیون آنفولانزا برای افراد نزدیک به بیمار سرطانی به منظور ایجاد «حلقه محافظتی» توصیه می‌شود.

• اجتناب از واکسن‌های زنده: افرادی که با بیمار در تماس نزدیک هستند، نباید واکسن‌های زنده تضعیف‌شده را دریافت کنند تا از انتقال احتمالی ویروس به بیمار جلوگیری شود.


سایر ملاحظات پزشکی

• ایمونوتراپی و درمان‌های هدفمند: بیماران دریافت‌کننده این درمان‌ها نیز ممکن است نیاز به ملاحظات خاصی داشته باشند. مشاوره با پزشک ضروری است.

• پیوند سلول‌های بنیادی: در بیماران پس از پیوند، واکسیناسیون باید بر اساس پروتکل‌های خاص و زمان‌بندی دقیق انجام شود.


نتیجه‌گیری
 
واکسیناسیون آنفلوانزا در بیماران سرطانی یک اقدام ضروری برای پیشگیری از عفونت‌های جدی و حفظ روند درمانی است. با توجه به تضعیف سیستم ایمنی در این بیماران، انتخاب زمان مناسب، نوع واکسن و ارزیابی دقیق وضعیت بیمار اهمیت ویژه‌ای دارد. همکاری نزدیک بین بیمار، انکولوژیست و تیم بهداشتی می‌تواند به بهبود نتایج درمانی و کیفیت زندگی بیمار کمک کند.

پایان پیام/

لینک کوتاه:

https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/ZwIe