آشنایی باموازین و مبانی حقوقی پزشکی یکی از ضروریات طبابت است

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، دکتر حمید عطاران در حاشیه برگزاری سمینار 2 روزه‌ی چالش‌های قانونی در حرفه پزشکی همچنین بیان کرد: یکی از دغدغه های شاغلین حرف پزشکی و وابسته در شرایط کنونی، درگیری‌های حقوقی و انتظامی است که به عنوان جزء لاینفک اشتغال در حرف وابسته پزشکی درآمده و تبعات ناخوشایندی برای کارکنان مشاغل پزشکی و نیز بیماران و خانواده های ایشان در بردارد. مهمترین عامل ایجاد نگرانی جهت شاغلین وابسته پزشکی در این رابطه، عدم آشنایی کافی با موازین و مبانی قانونی حرفه پزشکی است. چرا که در طول دوران آموزش پزشکی آنچنان که باید به این امور پرداخته نمی شود و آموزش کافی در خصوص موازین حقوقی حرفه پزشکی ارائه نمی‌شود . گذشته از آن طرح موضوعات حقوق پزشکی جهت دانشجویانی که هنوز وارد بازار کار نشده اند و مشکلات حقوقی صنفی را از نزدیک لمس نکرده اند ممکن است؛ چندان مفهوم و ملموس نباشد.

وی افزود: ایراد دیگری که در این حوزه وجود دارد آن است که کارشناسانی که در پرونده‌های شکایات پزشکی مورد مشاوره قرار می‌گیرند و اظهار نظر می‌کنند نیز شناخت کافی و مناسبی از موازین حقوقی ندارند و لذا ممکن است به طور ناخواسته نظراتی را ابراز کنند که تناسب چندانی با مبانی حقوق پزشکی نداشته باشد. بر این اساس این نیاز احساس می‌شود که متولیان امر از طریق ارائه برنامه‌های آموزشی نسبت به تبیین و توضیح مسائل قانونی حرفه پزشکی اقدام کرده و سطح دانش و آگاهی کارکنان حوزه بهداشت و درمان و کارشناسان این حوزه را نسبت به مسائل حقوقی و قضائیِ پزشکی ارتقاء دهند.

دکتر عطاران برگزاری سمینار اخیر را به همین منظور دانست و گفت: در همین راستا از طرف معاونت محترم انتظامی و معاونت محترم آموزشی سازمان نظام پزشکی مشهد برنامه‌ریزی های لازم انجام شد تا بتوانیم این مسائل مهم را به جامعه پزشکی شهر منتقل سازیم و آگاهی ها و اطلاعات لازم را ارائه کنیم. در این همایش 2 مبحث را در طی 2 پنل ارائه نمودم که یکی مرتبط با خطاهای پزشکی و شیوه های افتراق آنها از عوارض ناخواسته بود و دیگری به جایگاه مسئولیت ناشی از فعل غیر در رسیدگی به دعاوی پزشکی اختصاص داشت.

وی گفت: در مبحث اول این موضوع به بحث گذاشته شد که اصولا مرز بین عوارض قابل قبول یک اقدام تشخیصی یا درمانی با خطای پزشکی و قصور کادر درمان چیست و چگونه می توان آنها را از هم افتراق داد. در پنل دوم به این موضوع پرداختیم که متولیان و سرپرستان ساختارهای بهداشتی درمانی تا چه حد در قبال خطاهای پزشکی که از جانب کارکنان زیر مجموعه آنان رخ می دهد مسئولیت دارند و مبنای حقوقی این مسئولیت چیست؟ خوشبختانه هر دو پنل با استقبال شایان توجه همکاران روبرو بود. امیدوارم که مثمر ثمر نیر بوده باشد و با مشارکت فعال همکاران گرامی در این همایش، و برنامه های دیگری از این دست بتوانیم گامی هر چند کوچک در راستای ارتقاء آگاهی های صنفی جامعه پزشکی برداریم.