تحریم‌ها و خودتحریمی‌ها، مقصران اصلی کمبود انسولین

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، در سال‌های اخیر بیماران برای تامین انسولین مورد نیاز خود در کشور با مشکلات زیادی رو به رو بوده‌اند. انسولین نقش کلیدی در کاهش قند خون دارد. نبود انسولین منجر به افزایش قند خون می‌شود که می‌تواند به مشکلات متعددی شود مانند آسیب به عروق خونی که می‌تواند به مشکلات قلبی، سکته مغزی و بیماری‌های کلیوی منجر شود.اختلال در عملکرد اعصاب که می‌تواند منجر به نوروپاتی دیابتی شود از دیگر مشکلات این بیماران است.

مشکلات چشمی، ضعف سیستم ایمنی و افزایش احتمال عفونت‌ها از دیگر تبعات این بیماری است. در صورت کمبود انسولین بدن شروع به استفاده از چربی‌ها برای تولید انرژی می‌کند که می‌تواند منجر به تولید اجسام کتونی شود و در نتیجه کتواسیدوز دیابتی یک وضعیت خطرناک برای زندگی بیمار ایجاد شود. کنترل ضعیف قند خون می‌تواند به آسیب دائمی به کلیه‌ها منجر شود. بیماران دیابتی که انسولین ندارند ممکن است دچار نارسایی کلیوی شوند که درمان آن به دیالیز یا پیوند کلیه نیاز دارد. قند خون بالا می‌تواند به عروق خونی آسیب بزند و خطر بیماری‌های قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد. عدم کنترل قند خون به دلیل نبود انسولین می‌تواند به رتینوپاتی دیابتی و سایر مشکلات چشمی منجر شود که در نهایت می‌تواند باعث از دست دادن بینایی شود.

فرسودگی تجهیزات مانند دستگاه‌های اندازه‌گیری قند خون یا نوارهای تست می‌تواند باعث کاهش دقت در اندازه‌گیری قند خون شود. این امر باعث می‌شود که بیمار قادر به کنترل دقیق قند خون خود نباشد و دچار افزایش یا کاهش ناگهانی قند خون شود. سرنگ‌ها، قلم‌های انسولین یا پمپ‌های انسولین که فرسوده شده‌اند ممکن است انسولین را به طور دقیق تزریق نکنند که این موضوع می‌تواند منجر به عدم تنظیم مناسب قند خون و بروز مشکلات بهداشتی جدی گردد.

نباید فراموش کنیم بیماران دیابتی که به درمان‌های مناسب دسترسی ندارند به طور قابل توجهی بیشتر از دیگران ممکن است با اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم کنند. نگرانی از عواقب درمان نشدن بیماری و عوارض بلندمدت آن می‌تواند به این مشکلات روانی دامن بزند. همچنین بدون دسترسی به انسولین و تجهیزات پزشکی صحیح بیماران ممکن است قادر به انجام فعالیت‌های روزانه خود نباشند. این محدودیت‌ها می‌توانند به کاهش کیفیت زندگی و اختلال در امور اجتماعی، شغلی و شخصی منجر شوند.

یک بیمار دیابتی گفت: بنده دیابت دارم و انسولین تزریق میکنم اخیرا انسولین ها آن اثری که باید داشته باشد ندارد ابتدا فکر کردم بدنم نسبت به انسولین مقاومت پیدا کرده تا اینکه دکتر انسولین با برند دیگری نوشت که مجبور شدم از بازار آزاد بخرم بدون بیمه. چه کسی باید هزینه را جبران کند وقتی دلار گران میشود قیمت این دارو افزایش پیدا میکند.

این متخصص جراحی مغز و اعصاب ادامه داد: اگر بیماران وابسته به انسولین نتواند به دارو دسترسی پیدا کند جان او در معرض خطر قرار می‌گیرد. ده ها هزار نفر بیمار دیابتی در کشور ما زندگی می‌کنند و به انسولین نیاز دارند. اگرچه در بسیاری از موارد تولید دارو منفعت اقتصادی ندارد ما مجبور به تولید داخلی هستیم. مواد اولیه تولید دارو از خارج کشور وارد می‌شود. در خصوص تجهیزات پزشکی نیز شرایط بدین صورت است.

قرائی گفت:  وقتی ایران از انجام هر نوع مبادلات بانکی با محدودیت‌های بسیار زیادی رو به رو است حوزه بهداشت و درمان نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرد. اکثر کشورها در شرایط بالا بودن ریسک مبادلات با ایران همکاری ندارند. ما جزو معدود کشورهایی هستیم که بسیاری از نیازها را در داخل کشور تامین می‌کنیم.

وب تاکید کرد: اگر یکی از شرکت‌های تولید کننده انسولین در ایران دچار مشکل شود، بسیاری از بیماران دیابتی درگیر مشکلات درمانی می‌شوند. مسئله دارو و تجهیزات یک مسئله حیاتی است و مدیریت آن در کشور ما بسیار دشوار است. تا چند سال پیش در ایران انسولین تولید نمی‌شد اما در شرایط تحریمی ما مجبور به تولید این دارو در کشور شدیم. اما این راه چاره دراز مدت نیست و مسئولین عالی رتبه کشوری باید فکری اساسی در این باره بکنند.

این متخصص جراحی مغز و اعصاب ادامه داد: بسیاری از تولیدات برای کشور توجیه اقتصادی ندارد و ما مجبور شدیم به دلیل شرایط ویژه این کار را انجام دهیم. بسیاری از بیماران مانند بیماران پروانه‌ای هرچند وقت یکبار دچار مشکلاتی می‌شوند که ارتباط مستقیم با تحریم دارند. امیدواریم رییس دولت چهاردهم که خود پزشک است برای مشکلات این حوزه تدبیری بیاندیشد. بسیاری از بیمارستان‌ها در ایران قدیمی است و نوسازی‌ها نیز به درستی انجام نمی‌شود.

اگرچه در شرایط تحریمی و محدودیت‌های اقتصادی تولید دارو در داخل کشور یکی از راه‌حل‌ها به نظر می‌رسد اما این موضوع باید به صورت پایدار و بهینه مدیریت شود. مسئولان باید به دنبال تقویت تولیدات داخلی در راستای تأمین نیازهای ضروری مردم و همچنین تسهیل در واردات داروهای مورد نیاز از دیگر کشورها باشند. از سوی دیگر بازسازی و به‌روزرسانی تجهیزات پزشکی به ویژه دستگاه‌های اندازه‌گیری قند خون و سایر لوازم مرتبط ضروری است تا دقت درمان افزایش یابد و از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

در نهایت تأمین انسولین و تجهیزات پزشکی به عنوان اولویت‌های اصلی برای سلامت بیماران دیابتی باید مورد توجه قرار گیرد تا این بیماران بتوانند زندگی شایسته‌تری داشته باشند و از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود. به این ترتیب کاهش بار درمانی و پیشگیری از عوارض شدید نه تنها در بهبود وضعیت سلامت بیماران تأثیرگذار خواهد بود بلکه از بروز هزینه‌های زیاد درمانی در آینده نیز جلوگیری خواهد کرد. رکنا