مصائب بیماران سرطانی از عدم دسترسی به دارو تا ماه‌ها انتظار برای پرتو درمانی

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، اگرچه در این سال‌های اخیر تامین داروهای بیماران خاص از جمله بیماران سرطانی با چالش‌هایی مواجه بوده است اما به تازگی عوامل متعددی از جمله تغییر نرخ ارز، افزایش قیمت داروها و بدهی سازمان‌های بیمه‌گر به داروخانه‌ها و مراکز درمانی موجب شده که روند درمان بیماران مبتلا به سرطان را بیش از پیش دچار چالش کند.

این درحالی است که نهادهای مربوطه از جمله سازمان غذا و دارو وعده رسیدگی و پایش مستمر در جهت تامین داروی بیماران خاص می‌دهند اما گویی سرعت رنجی که متوجه بیمار می‌شود از سرعت رسیدگی نهادهای مربوطه بیشتر است.

یک مرد ۵۰ ساله مبتلا به سرطان کبد می‌گوید: قیمت داروهایش در این مدت افزایش داشته است و داروهایی که استفاده می‌کند تحت پوشش تامین اجتماعی نیست. او در ماه حدود ۳۰ میلیون تومان برای درمان سرطان خود هزینه می‌کند درحالی که درآمد او در ماه حدود ۲۰ میلیون تومان است و دیگر قادر به پرداخت این هزینه‌ها نیست.

یک مرد مبتلا به توده سارکوم لگنی درباره وضعیت دسترسی به داروهای خود می‌گوید: سرم مترونیدازول که جزء معمولی‌ترین داروهای درمان او است یافت نمی‌شود و با مافیا بازی شاید بتوان آن را پیدا کرد. این سرم که قیمت هر عدد از آن ۱۸ تا ۲۳ هزار تومان بود، در حال حاضر آن را از طریق واسطه هر عدد حدود ۱۰۰ هزار تومان خریداری می‌کندT در دو ماه اخیر تقریبا هیچ کدام از داروهای او یافت نمی‌شود. این در حالی است که او تحت پوشش بیمه است اما در هنگام مراجعه به دارو خانه می‌گویند دارویی ندارند که بیمه بخواهد آن را پوشش دهد یا ندهد.

یک خانم ۴۰ ساله که به سرطان پستان مبتلا است در در خصوص هزینه‌های ماهانه درمان خود می‌گوید: با وجود اینکه از بیمه تامین اجتماعی استفاده می‌کنم، اما در ماه حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان بابت درمان خود پرداخت می‌کنم.

وی با گلایه از صف انتظار طولانی پرتو درمانی می‌گوید: از آذر ماه سال جاری برای درمان پرتودرمانی درخواست داده‌ام، اما به من اعلام کرده‌اند که تا سال جدید باید در انتظار بمانم، در واقع مدت زمانی بیش از سه ماه.

به گفته این بیمار سرطانی قرص تاموکسیفن که پزشک به او توصیه کرده است و تا چند سال باید استفاده کند نوع ایرانی آن عوارض زیادی از جمله حالت تهوع، کم کردن اشتها، گرگرفتگی و تعریق‌های شبانه برای او به همراه داشته است.

یک مرد ۵۰ ساله که مبتلا به سرطان مننژیوم مغزی است در خصوص افزایش قیمت داروهایش می‌گوید: تا اسفند ماه ۱۴۰۱ آمپول ساندوستاتین لار ایتالیایی را به مبلغ ۲۸۰ هزار تومان تهیه می‌کردم، در حالی که یک ماه بعد در فروردین ۱۴۰۲ قیمت آن به ۱۳ میلیون تومان رسید، از آن زمان تا الان از نسخه ایرانی این دارو استفاده می‌کند، چرا که توانایی پرداخت هزینه نمونه خارجی آن را ندارد، هنگام تزریق نسخه ایتالیایی این دارو اصلا دردی احساس نمی‌کرد، درصورتی که الان که از مدل ایرانی آن استفاده می‌کند، درد و دیگر عوارض برای او به دنبال دارد.

این بیمار معتقد است از زمان روی کار آمدن دولت جدید، وضعیت آن‌ها در زمینه دسترسی به دارو و درمان نه تنها بهتر نشده، بلکه بدتر نیز شده است.

وی افزود: من داروخانه‌ای در منطقه‌ای تقریباً فقیرنشین در پایین شهر دارم. گاه در مواردی می‌بینم فرد نیازی به دارویی عادی دارد؛ مثلاً گلوی فرزندش عفونت کرده است. وقتی مبلغ دارو را اعلام می‌کنیم علی‌رغم اینکه تحت پوشش بیمه قرار دارد از خرید دارو منصرف می‌شود و شروع به سانسور کردن دارو می‌کند؛ یعنی می‌گوید این دارو را ندهید یا مقدار کمتری از آن بدهید. هرقدر هم توضیح می‌دهیم که پزشک حداقل میزان داروی لازم را برای تکمیل دوره درمان فرزندت نوشته است و تمام اقلام موجود در نسخه ضروری هستند پاسخ می‌دهد چه کار کنم؟ طبیعتاً این مسئله برای بیماران سرطانی هم هست.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ادامه داد: در بعضی از موارد اثرات کوتاه‌مدت است یعنی مصرف نکردن دارو در بیماران سرطانی ممکن است فوت خیلی سریع بیمار را به همراه داشته باشد. در بعضی از موارد نیز عوارضی که می‌بینیم بلندمدت هستند مثلاً اگر کودک یک گلودرد چرکی ساده داشته باشد در صورت دریافت نکردن آنتی‌بیوتیک در طولانی‌مدت دچار روماتیسم مفصلی، روماتیسم قلبی و بسیاری از عوارض دیگر خواهد شد.

سامه یح گفت: وقتی پزشک دارویی را تجویز می‌کند یعنی بیمار به آن نیاز مبرم دارد و باید در هر صورتی این دارو به بیمار برسد. این یکی از حداقل‌های حقوق مردم است که دارو و امکانات درمانی به‌طور کامل به آن‌ها برسد. امیدوارم دولت تمهیداتی بیندیشد که شاهد چنین مسائلی نباشیم، چند روز پیش کسی داروی بروموکریپتین می‌خواست. ما برای او قیمت گرفتیم و دیدیم قیمت آن در بازار آزاد ده‌ها برابر است و یک بسته قرص بروموکریپتین که بسیار هم مصرف کمی دارد به بیش از دو میلیون تومان فروخته می‌شود. متاسفانه این چیزها هست.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در خصوص اینکه آیا این اظهارات یعنی هیچ راه حلی وجود ندارد؟ گفت: راه حل وجود دارد، ما باید در هر صورتی مشکلات اقتصادی کشور را از بین ببریم و تحریم‌ها را برداریم. این فشارها روزبه‌روز بیشتر می‌شود و دیگر باعث ایجاد صدمه شده است.

سامه‌یح در خصوص ایجاد عوارضی مانند تهوع در اثر مصرف داروی ایرانی بعضی از داروهای سرطان و اصرار معاونت درمان وزارت بهداشت به یکسان بودن تأثیر داروهای ایرانی و خارجی گفت: این را نمی‌توان به تمام داروها تعمیم داد اما درکل نمی‌توان گفت که اثر داروهای ایرانی با داروهای خارجی دقیقاً یکسان است. اثربخشی بعضی از داروها یا اقلام خارجی نسبت به ایرانی بهتر است و این هم بالآخره دلایل خاص خود را دارد.

وی افزود: گفتن این حرف دشوار است اما تأکید می‌کنم با شرایط فعلی ما اگر داروی ایرانی اثربخش است و باعث بهبود بیمار می‌شود و عوارض آن کوتاه و گذرا است و برای سلامتی بیمار مشکل‌زا نیست بهتر است عوارض دارو را تحمل کنند. واقعیت این است که ما نمی‌توانیم از بیمار بخواهیم که ده‌ها تا صدها برابر قیمت داروی ایرانی هزینه کند و داروی خارجی بخرد که گاه موجود هم نیست و ممکن است مصرف نکردن دارو برای او مشکل‌ساز شود. بسیاران از بیماران می‌گویند که پزشک به آن‌ها گفته نوع خارجی این دارو پیدا نمی‌شود. من به آن‌ها می‌گویم دارو را قطع نکنید، تا زمانی که داروی خارجی را بیابید از داروی ایرانی استفاده کنید. این را به مسائل دیگر نیز می‌توان تعمیم داد. ایلنا