پاسخ انجمن متخصصین زنان و مامایی به انجمن جراحان عمومی درخصوص گایدلاین جراحی هیسترکتومی

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون، متن این نامه به شرح زیر است؛

انجمن محترم صنفی جراحان عمومی

با عرض سلام

اخیراً متن نامه‌ای از آن انجمن خطاب به جناب آقای دکتر جان‌بابایی، معاونت محترم درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مورد گایدلاین هیسترکتومی در فضای مجازی انتشار یافته است. به نظر می‌رسد که لازم است جهت رفع سوتفاهم‌های پیش آمده توضیحاتی ارائه شود. 

هیسترکتومی یک روش تهاجمی برای درمان برخی بیماری‌های زنان است و عوارض معمول سایر جراحی‌ها در آن نیز دیده می‌شود ... آنچه  هیسترکتومی را از  سایر جراحی‌ها برای بیمار حساس‌تر میکند ارتباط آن با باروری بعدی فرد است که تبعات روحی روانی خانوادگی و اجتماعی جدی خواهد داشت. هیسترکتومی یک گزینه درمانی برای تعدادی‌ از بیماری‌های زنان است که معمولاً روش‌های کنترل غیرتهاجمی نیز دارند. این روش درمانی تنها باید زمانی که سایر روش‌های غیر‌تهاجمی یا کم تهاجمی نتوانند علائم فرد را کنترل کنند بکار گرفته شود. در واقع انجام هیسترکتومی تنها یک قسمت کوچک و تکنیکی و در اغلب اوقات انتهایی از management  اینگونه  بیماران است.

در اینجا به بیان بعضی قسمت‌های مهم این  manaementمی‌پردازیم:

مانند هر عمل جراحی دیگر کاندید عمل هیسترکتومی قبل از عمل باید تحت معاینه قرار گیرد که اغلب روش ارجح معاینه واژینال یا رکتوواژینال است و باید از بیمار پاپ اسمیر به عمل آید. اگر قرار است کسی را کاندید هیسترکتومی کنیم باید مسلط به تشخیص‌های افتراقی مورد شکایت بیمار باشیم به انواع روش‌های درمانی دیگر برای حل شکایات بیمار احاطه داشته و بتوانیم کم‌خطرترین و کم عارضه ترین روش کنترل بیماری را که در اکثر اوقات روش‌های غیرتهاجمی بوده و هیسترکتومی نمی‌باشد برای وی انتخاب کنیم. در موارد معدودی که فرد نیاز به انجام هیسترکتومی دارد، باید مسلط به انتخاب وسعت عمل (مثلاً برداشت لوله‌ها، تخمدان‌ها و سرویکس و یا عدم برداشت این اعضا)باشیم و بعد از جراحی بتوانیم با عوارض احتمالی و پیامدهای خارج کردن رحم‌ برخورد کنیم. مثلاً اگر بیماری لکه بینی داشت بتوانیم بیمار را معاینه واژینال کنیم و درمان مناسب را انجام دهیم یا اگر برداشت رحم همراه با تخمدان‌ها بود در موردنیاز به تجویز هورمون‌تراپی یا عدم نیاز به آن مقدار درمان و زمان شروع این درمان مسلط باشیم.

هیچ یک از این پیش‌نیازها برای همکاران جراح عمومی متصور نیست. لذا کاملاً صحیح به نظر می‌رسد که انجام هسترکتومی خاص متخصصان زنان باشد مگر در موارد اورژانس یا فقدان متخصص زنان.

نکته دیگر اینکه درست است که همکاران جراح عمومی پاره‌ای از اوقات برای نجات جان بیماران به کمک متخصصان زنان آمده که از آن‌ها کمال تشکر را داریم‌ اما این کمک جهت انجام یک ‌هیسترکتومی معمولی نبوده بلکه در مواقعی است که بیمار دارای مشکلات دیگری مانند چسبندگی روده یا ... می‌باشد که در فیلد جراحی عمومی است.

در قسمتی از متن نامه آمده است که بر اساس کوریکولوم جراحی عمومی Course آموزشی زنان اجباری است.

می‌دانیم همانند دوره یک ماهه جراحی زنان، دوره یک‌ماهه‌ اورولوژی و ارتوپدی نیز‌ برای جراحان عمومی گذاشته‌شده است اما گذراندن یک ماه دوره آموزشی به جراح عمومی اجازه عمل جراحی مستقل در فیلد ارتوپدی، اورولوژی و یا زنان را نمی‌دهد. مگر در شرایط اورژانس و فقدان جراح مذکور. همان‌طور که جراحان زنان نیز Course جراحی عمومی می‌گذرانند و همگی تعدادی از اعمال جراحی مثلا آپاندکتومی را می‌آموزند اما این آموزش مجوزی برای انجام جراحی آپاندکتومی بطور مستقل برای متخصصین زنان نخواهد بود.

در خاتمه از نگاه جنسیتی بر عملکرد یک جراح  آن هم از صنفی که خود شامل جراحان خانم نیز می‌شود متعجب شدم که در این مورد قضاوت را به جراحان خانم عضو انجمن صنفی جراحان عمومی واگذار می‌کنم.

به امید همدلی و همکاری بیشتر همه پرسنل درمانی در راستای ارتقا سلامت بیماران 

دبیر و نایب رییس انجمن علمی متخصصین زنان و مامایی ایران

دکتر نسیم سنجری 

رونوشت جناب آقای دکتر جانبابایی معاونت محترم درمان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی