تالاب نیلوفرآبی بابل خطرناکترین تالاب شهری است

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون، همایون خوشروان در همایش بابل، شهر تالاب‌ها در بنیاد علمی‌حریری با اشاره به اینکه تالاب‌ها همانند جنگل و رودخانه‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار هستند، اظهار کرد: در حالی‌که تمامی مردم باید نسبت به تالاب‌ها همانند سایر منابع طبیعی احساس مسئولیت کنند، شهرداری‌ها نیز باید در احیای تالاب‌های درون شهری، کار خود را به خوبی انجام دهند.

خوشروان افزود: در بابل، از استخرهای مصنوعی که اصطلاحاً به آن تالاب می‌گویند، استفاده می‌شود، تصریح کرد: در حال حاضر در تالاب نیلوفر آبی بابل، یک مخزن فاضلاب که از آب بسیار خطرناک انباشته شده، مشاهده و هر نوع آلودگی موجود در رصد آزمایشگاهی نیز در آن یافت می‌شود.

وی با اشاره به اینکه می‌توان از جنبه‌های گردشگری تالاب برای تفرج و حتی بلوغ فکری خود، استفاده کرد، گفت: گیاهانی در این تالاب زندگی می‌کنند که باید به عنوان یک ارمغان ژنتیکی و نگاه زیستی به آن توجه شود.

عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات آب تصریح کرد: می‌توانیم از کارکردی که تالاب‌ها در تولید اکسیژن برای انسان‌ها دارند و و موجب مطلوب شدن هوای اطراف خود می‌شود بهره گرفت، تصریح کرد: می‌توان در ذخیره کربن با توجه به موضوع گرمایش زمین که از معضلات قرن بیست‌ویکم است، از ظرفیت تالاب‌ها و گیاهان آبزی استفاده کرد.

خوشروان با بیان اینکه در بابل ۱۷۶ تالاب وجود دارد و به شهر تالاب‌ها مشهور است، خاطرنشان کرد: متأسفانه در طول زمان، تالاب‌ها را خشکاندیم، پس از آن ساختمان‌های مسکونی را گسترش دادیم و با دگرگون کردن ساختار طبیعی، موجب تغییرات اکوسیستمی شدیم.

وی با اشاره به تالاب درون‌شهری «نیلوفر آبی» در بابل، گفت: در شهری که میزان بیکاری سر به فلک می‌کشد، ایجاد فضای گردشگری در تالاب‌ها نقش مهمی در اشتغالزایی دارد.

این استاد دانشگاه اضافه کرد: تالاب نیلوفر آبی از جنوب شهر بابل تغذیه می‌کند و متأسفانه به دلیل این آناتومی، از همان سمت آلاینده‌ها به مرور وارد آن می‌شود و آن را تهدید می‌کند.

خوشروان در ادامه با اشاره به دستورالعمل وزارت نیرو برای تالاب‌ها، تصریح کرد: برای تالاب‌ها ۱۵۰ متر خط بستر و حریم تعریف شده است؛ یعنی باید در فاصله ۱۵۰ متری تالاب‌ها هیچ‌گونه ساخت‌وسازی انجام نشود در حالی‌که در کنار همین تالاب نیلوفر آبی ساختمان‌سازی رونق دارد و متأسفانه به این نکته اصلاً توجه نشده است.

وی اظهار کرد: در حال حاضر پساب بسیار خطرناکی وارد تالاب نیلوفر آبی بابل می‌شود، همین پساب می‌تواند این تالاب را در زمره خطرناک‌ترین تالاب‌های شهری قرار دهد. مشکلات عمده این تالاب، آب آلوده، وجود حشرات موذی مانند پشه‌ها، سوسک‌ها و جانوران ناقل بیماری مانند موش‌ها هستند که این تالاب را تهدید می‌کند.

عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات آب با اشاره به اینکه انتقال بیماری از تالاب به انسان توسط گوشت ماهی و پرندگان آبزی و یا تماس مستقیم کودکان با آب تالاب امکان‌پذیر است، افزود: خانواده‌ها متأسفانه در این زمینه آگاهی ندارند و این موضوع در حال حاضر بسیار خطرناک بوده و سلامتی فرزندان‌شان را تهدید می‌کند.

خوشروان تاکیدکرد: استفاده از آب این تالاب در کشاورزی و کشت برنج بسیار خطرناک است، آن شهروندی که در بالادست رودخانه منتهی به تالاب به آسانی پساب خانه‌اش را به داخل رودخانه هدایت می‌کند باید این را در نظر داشته باشد که فرزند و خانواده خودش نیز از برنجی تغذیه می‌کنند که با این پساب تولید می‌شود.

وی ضمن ابراز نگرانی از شیوع بیماری‌های خطرناک ناشی از ورود پساب‌های خانگی به رودخانه‌ها، اظهار کرد: افزایش ابتلاء به بیماری سرطان و عفونی در بابل، نتیجه این بی خردی است که مشاهده می‌شود.

عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات آب اضافه کرد: تالاب مرزون‌آباد بابل نیز یک تالاب طبیعی با وسعت بسیار بزرگ‌تر در حومه شهر بابل قرار دارد اما در حال حاضر این تالاب متروکه است و متأسفانه روستاهای اطراف این تالاب زباله‌های خود را در کنار آن رها می‌کنند.

به گزارش ایسنا خوشروان در پایان گفت: ما مسئول ۲۵۰ گونه جانداری هستیم که ۲۵۰ هزار سال مقاومت کردند تا جمعیت انسان این مقدار زیاد شود و اکنون باید در حفظ آن کوشا باشیم.