پزشکان یک بار مصرف

سال‌ها پیش در انتهای دوره‌ای سخت از حیات این مردم‌، کسانی، رزم آوران سلحشور این کشور را به شکل ابزار یک بار مصرف دیدند و آنها را بی‌محابا به صحنه‌های نابودی گسیل کردند. آن زمان نیروی انسانی به مثابه کارت‌های بازی تلقی می‌شد و آوردن‌شان به صحنه در حد بی‌‌ملاحظگی مطلق بود. 

اینک پس از سی سال از آن روزها دوباره صدای پای همان تفکر شنیده می‌شود. این بار در جبهه سلامت، همان نوع نگاه متولیان در حال نضج گیری است.

آزمون چگونگی متلاشی شدن گوشت در مقابل توپ این بار تبدیل به آزمون چگونگی متلاشی شدن زندگی، آینده و سرنوشت یک شغل در برابر واقعیتهای ملموس شده است.

تفکری که نیروی انسانی برایش ابزار یک بار مصرف و دور انداختی است و هر مهره را با مهره دیگری قابل جابجایی می‌داند، این بار در جبهه سلامت نمو نموده است.

«افزایش دوبرابری پزشکان» تفکر استفاده از پزشکان به شکل یک بار مصرف . مبدعین این نظریه بیمارگونه که هیچ درکی از مقوله بازار کار و مقتضیات آن به شکل علمی ندارند، ادعا می‌کنند که می‌توانند انحصارها را با افزایش تعداد بشکنند زیرا خام دستانه رویای این را دارند که هر موقعیت را به چندین پزشک بفروشند. 

بی‌نصیبی اینان از علم و اخلاق تا به حدی است که به شیوه جایگزین نمودن سریع هر کس با دیگری اذعان و افتخار دارند. تفکری که به کلی در نحوه مدیریت سیستم‌ها منسوخ شده است و از لحاظ اخلاق حرفه‌ای نیز مذموم انگاشته می‌شود ولی این ادامه همان نگاهی است که نیروی خودی را هر روز بیشتر از روز قبل به رودخانه می‌ریخت .

گروه پزشکان و قانون بیش از هر چیز شدت تحیر خود از نحوه بررسی و طرح موضوعی تا این حد مهم را مجددا اعلام می‌نماید و معتقد است که مشغول بودن به ماجرای کارتخوان نباید سبب رها شدن این حوزه و تسلط تفکر  ابزارمحوری پزشکان شود.