ما ز یاران چشم یاری داشتیم - داریم

جناب دکتر قسمتی زاده، عضو محترم هیات مدیره انجمن پزشکان عمومی ایران، در یادداشتی فرموده اند: «مبارزه‌ حول کارتخوان و مالیات به هرز کشیدن جنبش مدنی جامعه پزشکی است» و در مقام مقایسه و توصیه نوشته اند: «چرا به تعرفه‌های غیرواقعی در دوره گرانی‌ها اعتراض نکنیم؟»

با قسمت دوم فرمایش دکتر قسمتی‌زاده کاملا موافقم.

باید به تعرفه‌های غیر واقعی و عدم تناسب افزایش آن با تورم لجام گسیخته اعتراض کنیم و می‌کنیم، اما این اعتراض نه فقط نافی اعتراض مشروع به قانون تبعیض‌آمیز و مخالف اصول و روح قانون اساسی نیست، بلکه دقیقا در همان راستا هست، چراکه تعرفه خدمات سلامت توسط حکومت، بر خلاف قانون، به عمد و کمتر از نرخ تمام شده خدمات ابلاغ شده.

نام دیگر پایین نگه داشتن تعرفه در هر اقتصادی، سوبسید یا یارانه است که وظیفه پرداخت آن با حکومت است نه اصناف!

اگر بودجه اجازه پرداخت این سوبسید توسط حکومت را نمی‌دهد و اگر بیمه‌های ضعیف توان پوشش تعرفه حقه را ندارند و سوبسید درمان را جامعه پزشکی پرداخت می‌کند (که می‌کند)، ضروری است بخشی از این سوبسید با مالیات تهاتر شود.

به واقع جامعه پزشکی نه فقط بدهی بابت مالیات به حکومت و جامعه ندارد بلکه بابت تعرفه بالاجبار پایین نگه داشته شده، طلبکار است.

بنابر این جامعه پزشکی نه فقط نباید از هجمه مالیاتی ترسیده و کنار بکشد، بلکه باید بحث تعرفه واقعی و قانونی و بر اساس قیمت تمام شده خدمات سلامت را جهت تنویر افکار عمومی و تاکید بر لزوم اجرای آن, به صورت همزمان با موضوع مالیات قویا مطرح کنیم.

جناب دکتر قسمتی زاده، نمی‌دانم باید بنویسم:

ما ز یاران چشم یاری "داشتیم"  یا  "داریم"؟ 

شما انتخاب کنید.