دوگانه‌های پزشک ایرانی
روزی رئیس جمهور گفت: «پزشکان ایرانی تافته‌های جدا‌بافته هستند. خیلی بدمان آمد و جلیز و پلیزمان درآمد. کمی زمان گذشت؛ اکنون می‌بینم کم هم بیراه نمی‌گفت. من در جامعه ایران که نه، در تمام دنیا انسان‌هایی با این همه دوگانگی سراغ ندارم. تنها در این رشته است که سیستم آموزشی پزشکی درخشان‌ترین استعدادها را به خود جذب می‌کند و دلسردترین فارغ‌التحصیلان را تحویل جامعه می‌دهد...
طولانی‌ترین و سخت‌ترین دوران تحصیل با بیش از ۳۰۰ واحد درسی و بیش از ۷ سال زمان را دارد و ارزشیابی مدرک آن معادل فوق لیسانس با نزدیک به ۲۰۰ واحد درسی صورت می‌گیرد.
تنها در این رشته است که فارغ التحصیل با گذراندن ۳۰۰ واحد درسی نمی‌تواند هیئت علمی باشد در حالی که در سایر رشته‌ها با فوق لیسانس هم هیئت علمی می‌شوند.
تنها در این رشته است که به بهانه تحصیل رایگان، خدمات طرح و خارج از مرکز و تبعید و .... وجود دارد.
تنها در این رشته است خانواده‌ها برای قبولی فرزندشان به هر دری می‌زنند و هر هزینه‌ای را متقبل می‌شوند و پس از قبولی پُزش را می‌دهند.
تنها رشته‌ای که همه خود را در آن صاحب‌نظر می‌دانند و بر خود واجب می‌دانند نخودی در آش شفا بیندازند.
تنها رشته‌ای که با مجموع شرایط سیستم آموزشی از ابتدای دوران کارآموزی تا پایان دوران فلو و فوق و دوران طرح نیروی انسانی، بیشترین بهره‌برداری را از دانش‌آموخته به عنوان نیروی کار رایگان دارد.
تنها در این رشته است که در بهترین شرایط از سن چهل سالگی فرد می‌تواند بدون اتکا به دیگران زندگی خود را بگذراند.
تنها در این رشته است که با وجود کمترین هزینه اجتماعی، رسانه و سیاستگزار بیشترین تلاش برای خاکستری کردن خدمات و ارزش آنها در بین مردم را به خرج می‌دهند.
تنها در این رشته است که با وجود تورم سیصد درصدی تنها کمتر از سی درصد افزایش در طی پنج سال در اجرت خدمات داشته است.
تنها در این رشته است که پول مملکت به نام او و به کام دیگران خرج می‌شود، پول به جیب دیگران می‌رود و پزشکان بابت آن مورد سوال قرار می‌گیرند.
تنها در این رشته است که با وجود خدمات ضروری و عام و مورد احتیاج همه مردم باید بیشترین درصد مالیات را بپردازد.
تنها در این رشته است که هیچ قانون حمایتی برای او وجود ندارد و از همه قوانین حمایتی استثنا می‌شود و خودش باید حامی همه‌کس باشد.
تنها در این رشته است که با وجود سختی و مشقت زیاد، در بین مشاغل سخت و زیان آور جایگاهی ندارد.
تنها در این رشته است که بازنشستگی موکول به توان جسمی و ناتوانی و مرگ در محل کار می‌شود.
تنها در این رشته است که با یدک کشیدن نام آن حق نداری از «نداری» حرف بزنی.
و تنها در این رشته است که حق نداری خسته شوی؛ حق نداری برای خوردن و قضای حاجت وقتی اختصاص دهی؛ حق نداری عصبانی شوی؛ حق نداری اخم کنی؛ حق نداری مراجعه‌کننده را نپذیری؛ حق نداری اعتراض کنی؛ حق نداری ....
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/jDA9