فعال صنفی کیست؟
تقابل جامعه، حکومت و سایر اصناف با هر کدام از صنف‌ها باعث می‌شود که همیشه چالش‌هایی پیش روی هر صنفی بوجود آید که هر کدام از اصناف برای گذر از این چالش‌ها به فراخور شرایط و بر اساس توانایی‌ها، نیازها و قوانین، راه‌هایی بر می‌گزینند. در این بین اگر این مشخصه‌ها به‌نفع صنف باشد، شرایط به سود صنف بوده و چالش به اتمام می‌رسد اما اگر صنف د‌ر‌برابر این چالش‌ها و مولفه‌های موثر ضعیف باشد، در چالش‌های پیش روی خود فرو می‌رود و اگر راهکاری یافت نشود، این چالش‌ها به گردابی بدل شده و صنف را خواهد بلعید...
صنف به گروهی از افراد همکار گفته می‌شود که برای ادامه شغل خود نیازمند تشریک مساعی با یکدیگرند.
سابقه اصناف به قدیم الایام، یعنی به زمان ایجاد شغل‌های مختلف در جوامع بشری برمی‌گردد که گروه‌های هم‌شغل برای برقراری ثبات در مراودات، محیط کار، لیاقت افرادی که خواهان ورود به آن شغل می‌باشند و نوع روابط این همکار‌ها با سایر گروه‌های صنفی، نیاز به داشتن قوانین و سنت‌های خاص و رعایت آنها را حس نمودند. کم‌کم تعلق به یک صنف خاص برای افراد به نوعی شخصیت‌سازی نمود و هر عضو یک صنف خاص، رنگ و بوی آن صنف را به خود گرفت.
امروزه این شیوه با عمق و ظرافت بسیار بیشتری ادامه دارد و احتیاجات و نوع روابط اجتماعی دنیای امروز سبب ایجاد واژه‌های جدید وابسته به صنف نظیر «فعال صنفی» گشته است.
در این مجال قرار نیست به اهمیت و چند و چون اصناف اشاره زیادی کنیم و تمرکز روی عبارت «فعال صنفی» است که در جامعه ما مهجورتر از خود صنف است.
تقابل جامعه، حکومت و سایر اصناف با هر کدام از صنف‌ها باعث می‌شود که همیشه چالش‌هایی پیش روی هر صنفی بوجود آید که هر کدام از اصناف برای گذر از این چالش‌ها به فراخور شرایط و بر اساس توانایی‌ها، نیازها و قوانین، راه‌هایی بر می‌گزینند. در این بین اگر این مشخصه‌ها به‌نفع صنف باشد، شرایط به سود صنف بوده و چالش به اتمام می‌رسد اما اگر صنف د‌ر‌برابر این چالش‌ها و مولفه‌های موثر ضعیف باشد، در چالش‌های پیش روی خود فرو می‌رود و اگر راهکاری یافت نشود، این چالش‌ها به گردابی بدل شده و صنف را خواهد بلعید.
بسیار طبیعی است که همیشه افرادی از این صنف برای حفظ موقعیت صنف و نجات آن از چالش‌ها دست به کار شوند و نیتشان در این راه هر چه باشد،یک هدف را دنبال می‌کند و آن عبور صنف از چالش‌هاست .
فعالان صنفی شباهت زیادی با مفهوم کنشگران اجتماعی دارند. هر دو به نوعی وجدان بیدار و چشم بینا و دیده‌بان اجتماع خود هستند که کج‌روی‌ها، کاستی‌ها و خطرات را زودتر از بقیه دیده و به اطلاع سایرین می‌رسانند و سعی در بهبود شرایط و رفع خطر دارند، این گونه افراد در تمام جوامع پویا افرادی مقبول و پذیرفته شده‌اند چرا که خصلت و رکن اصلی یک جامعه پویا نقد پذیری آن است که کنشگران و فعالان صنفی و اجتماعی بخشی از این وظیفه را بر دوش می‌کشند.
در جوامع پویا مسئولان همیشه به نظرات این دیده‌بانان و دیگر همکارانشان نظیر روزنامه نگاران، خبرنگاران و کارشناسان خبره فن اهمیت داده و در تصمیماتشان از افق دید آنان بهره می‌جویند، اما در جوامع گرفتار فساد، این دیده‌بانان‌خار چشم هستند و همواره سعی بر تخطئه و کوبیدن آنهاست!
امروز پدیدار شدن فعالان صنفی در اصناف مختلف و بالاخص حِرف پزشکی هم نوید ظهور یک پویایی اجتماعی و صنفی است و هم اخطاریست مبنی بر به خطر افتادن حیثیت و هویت این اصناف که اعضای آن را به شدت نگران ساخته و وادار به واکنش نموده است و صد البته که در کوره است که فولاد آبدیده خواهد شد.
اصل کلام متوجه مسئولان و مدیران است، در حالیکه مدیران سطح بالای جا معه امروز کم کم به ضرورت وجود کنشگران اجتماعی و فعالان صنفی معترف می‌شوند و به کارایی آنها در دیده بانی اجتماعی و صنفی اذعان می‌کنند. برخی مدیران سطح متوسط و پایین تا حدود زیادی در برابر آنها همچنان گارد گرفته و سعی در مقابله دارند .
آنچه که باید چنین مدیرانی بدان توجه نمایند این است که ایجاد یک فضای دوستانه با این دیده‌بانان نه تنها به ضرر آنان نیست بلکه کمک بزرگی در جهت پیشرفت و ارتقای مدیریت آنان است چرا که بسیاری از فعالان صنفی امروز جزئی از بدنه پرسابقه و اصلی اصناف خویشند و نظراتشان کاملا کارشناسانه است لذا ترس از بهره بردن از کمک آنان کاملا بیمورد است. مگر اینکه....
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/embQ