افت و خیز کرونا در جهان و نقش ایران در آن
با شروع اپیدمی کرونا از چین در ماه پایانی ۲۰۱۹، در بدو امر این کشور به عنوان صادرکننده کرونا به جهان شناخته شد و سابقه سفر به چین و در گام بعد مراوده با اتباع چینی به عنوان یکی از شواهد ابتلا به کووید ۱۹ مطرح شد...
با پیگیری بسیاری از کشورها و غربالگری مناسب در مبادی ورودی، سرعت گسترش کرونا در جهان کند و بطئی بود، اما با اهمال برخی کشورها از جمله ایران و تشخیص دیرهنگام مبتلایان اولیه و گم کردن مورد صفر بیماری در ایران و خودداری از قرنطینه به موقع و سختگیرانه بیماران اولیه، کشور ما به عنوان صادرکننده ثانویه و جدید کرونا شناخته شد و چندین کشور گزارشاتی از ابتلاء کرونا در افراد با سابقه سفر اخیر به ایران گزارش کردند.
با فاصله زمانی بسیار کم، ایتالیا و سپس کل اروپا و در مرحله بعد آمریکا با آنچنان موج گستردهای از بیماری کووید مواجه شدند که اصولا سابقه سفر از لیست شواهد تشخیصی خارج گردید و اپیدمی چینی به پاندمی به مفهوم واقعی همهگیری جهانی تبدیل شد.
با فاصله زمانی بسیار کم، ایتالیا و سپس کل اروپا و در مرحله بعد آمریکا با آنچنان موج گستردهای از بیماری کووید مواجه شدند که اصولا سابقه سفر از لیست شواهد تشخیصی خارج گردید و اپیدمی چینی به پاندمی به مفهوم واقعی همهگیری جهانی تبدیل شد.
تاخیر در مدیریت بیماری در فقط یک کشور، میتواند یک اپیدمی محدود و منطقهای را به یک فاجعه جهانی تبدیل کند.
از دیگرسو، به نظر میرسد علیرغم توصیههای مکرر جامعه پزشکی، اپیدمیولوژیستها و سازمان جهانی بهداشت مبنی بر پرهیز از بازگشت زودهنگام به شرایط عادی، دولتمردان ایران گامهای اولیه برای برگشت به روال عادی و زندگی روزمره را بسیار پرشتاب برداشتهاند.
اما آیا این اقدام مجددا تاثیر جهانی خواهد داشت؟
آیا جهان نیز متعاقب ایران، با موجهای دوم و سوم کووید روبرو خواهد شد؟
آیا موجهای بعدی، نظام خسته سلامت را فرو خواهد پاشید؟
باید منتظر ماند و دید.
پایان پیام/
https://www.pezeshkanoghanoon.ir/p/IUdn