بازار کسب و کار پزشکی در دوران اپیدمی کووید-۱۹

به گزارش پایگاه خبری پزشکان و قانون (پالنا)، در مقاله ای که به تازگی در حوزه تله‌مدیسین منتشر شده، آمده است:

بنظر می‌رسد حتی با پایان اپیدمی کرونا، وضعیت سیستم سلامت جهان همچون گذشته نخواهد بود. از ابتدای اپیدمی سیاست‌های پرداخت بدوا به سمت تامین ویزیت حضوری  رفت اما تدریجا با فاصله‌گذاری اجتماعی سیاست‌های جدید پرداخت بر Telemedicine، ویزیت توسط کادرهای غیرپزشک و توانمندسازی پزشکان و پرستاران برای خدمات تلفنی گرایش یافت.

برنامه‌ریزی برای عواقب پس از کووید۱۹ بسیار مهم بوده و دو مسئله پس از گذر از موج فعلی اهمیت دارد: 
_ چه نوع دستگاه‌هایی در چند ماه آینده آماده مراقبت از بیماران موج بعدی هستند؟
_ بیماران موج بعد با چه کیفیتی مراقبت خواهند شد؟ 

آینده Health Care چگونه خواهد بود؟ 

بیمارستان‌ها و پزشکانی که بیماران کووید۱۹ را درمان می‌کنند دو مشکل مالی خواهند داشت. هزینه مستقیم درمان که مشخص است، ولی بسیاری از این بیماران بیمه نیستند و یا هزینه‌ای بیش از محدوده تحت پوشش بیمه خود دارند، از جانب دیگر خدمات غیر اورژانس و Elective کنسل و یا محدود شده که تصادفا بیشترین مَحل درآمد بیمارستان‌ها بود.

دو سناریو وجود دارد:

1_ اپیدمی زودتر از موعد تمام شود که در این حال اقتصاد، سیستم سلامت و اوضاع اجتماعی هم زودتر به نرمال بر می‌گردند هرچند هنوز مردم  کماکان برای برخی خدمات که دیگر در شرایط غیر اپیدمی اساسی نیست هنوز مراجعه می‌کنند.  به این ترتیب مردم با ادامه مراجعات باعث ادامه صف‌های طولانی برای همه انواع خدمات می‌شوند که هر دو اینها از ارائه مناسب برخی خدمات اساسی ممانعت می‌کند.  

2_ اگر اپیدمی برای چند ماه دیگر و مثلا تا پاییز طول بکشد و شرایط خدمات سلامت نرمال نشود آنگاه بیمارستان‌ها و پزشکان با یک فاجعه اقتصادی همه جانبه روبرو می‌شوند. به دلیل تعطیل شدن خدمات سطح اول بهداشت، مطب‌ها و خدمات elective بسیاری بیکار شدند و مثلا در آمریکا ۴۳۰۰۰ ظرفیت کاری از اواسط فوریه در بخش درمان و بهداشت از دست رفت. طبیعتاً بخش‌های خصوصی به مرحله نابودی کشانده می‌شوند چون حمایت‌های دولتی حدی دارد. در این بین آسیب پذیرترین‌ها کوچکترین‌ها هستند همانند مطب‌ها و کلینیک‌های کوچک در مناطق غیر شهری و یا شهرهای کوچک. در مناطق فقیرتر یک کشور نیز این آسیب وسیع‌تر است همانند جنوب آمریکا که پیشاپیش با ورشکستگی ۱۰۰ بیمارستان مواجه می‌باشد. 

از عواقب آن پیوستن بیمارستان‌های کوچک به بزرگترها (Consolidation) است و پزشکان منفرد به گروه‌های بزرگتر برای ایجاد امنیت شغلی تبدیل می‌شوند. هرچند پدیده consolidation باعث می‌شود آسیب پذیری و ورشکستگی کمتر شود، اما مسلما هزینه‌های خدمات را برای مردم و یا بیمه‌ها افزایش می‌دهد. 

از جانبی بیمار شدن تعداد زیادی از پزشکان و پرستاران و یا فوت آنان نیروی کار زبده و باتجربه را کاهش می‌دهد که بر مشکلات و هزینه‌های بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها می‌افزاید. 

بیماران چگونه مراقبت می‌شوند؟

بدلیل فاصله‌گذاری اجتماعی بسیاری از پزشکان و یا حرفه‌های مرتبط به Telemedicine روی آوردند. مثلا کلینیک کلیولند در اوهایو در ماه مارس ۶۰۰۰۰ ویزیت راه دور داشت در حالیکه این عدد پیش از اپیدمی ۳۴۰۰ بود. در کلینیک Jefferson Health فیلادلفیا نیز ویزیت راه دور از ۶۰ به ۲۰۰۰ عدد در روز رسید. در این مورد دولت مجبور به حمایت مالی از تِله مدیسن برای مراکز خدمات سلامت شده که ادامه این روند به تعداد پرسنل حرفه‌ای و پزشک بیشتر برای تله مدیسین و حفظ کیفیت آن احتیاج دارد و چه بسا این روش ویزیت به نسبت گذشته بعد از اپیدمی رایجتر شود. این امر در آینده منجر به بکارگیری ساعتی پزشکان و به میزان نیاز کلینیک‌ها خواهد شد و روش استخدام و قرارداد طولانی کم رنگ می شود. از جانبی این امر نیازمند قوانین طبی جدید خواهد بود و نهایتا از اشتغال کادرهای درمانی می‌کاهد. 

اکنون همه امیدوارند سیستم سلامت به حالت نرمال برگردد ولی مسلما نرمال پس از کرونا متفاوت از قبل از آن خواهد بود. 

نتیجه می‌گیرم در کشور ما که حمایت مستقیم مالی دولتی Furlough وجود ندارد آسیب‌پذیری شاغلین در خدمات سلامت شدیدتر خواهد بود و اگر بیمه‌ها به تمهیدات لازم برای بازپرداخت به بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها و مطب‌های خصوص نیاندیشند و یا منابع مالی لازم را تامین نکنند قطعا در بازار کسب و کار پزشکی با مشکل جدی روبرو خواهیم شد.

با توجه به تغییر روش‌های ویزیت و بیکار شدن احتمالی شاغلین فعلی دولت باید در ظرفیت‌های پذیرش دانشجو نیز تا مدتی با نگاه کاهش بنگرد تا از بدتر شدن وضع بیکاری ممانعت شود. این عوارض هنوز کاملا اتفاق نیافتاده اما بسیار محتمل است و باید برای آن آماده بود، بخصوص سازمان نظام پزشکی کشور. روابط عمومی سازمان نظام پزشکی