اعلام یا درخواست تعطیلی مطب
فارغ از وجود هرگونه مصلحتاندیشی درست یا غلطی که در اظهارات مدیر کل محترم حوزه ریاست سازمان نظام پزشکی ممکن است تصور شود و یا فارغ از هر گونه قضاوتی در مورد اینکه اظهارات ایشان در موقعیت سازمانی که قرار دارند چه اندازه در راستای تامین منافع سلامت جامعه یا حفظ حقوق اعضای سازمان قرار دارد و در عمل موثر میباشد، بحثی در گروههای مختلف پزشکی به راه افتاده است که آیا تعطیلی مطب و بعضا تعطیلی موسسات پزشکی (البته با رعایت مقررات آئیننامههای مربوطه)، از نظر قانونی نیازمند تشریفات یا صدور مجوز خاص است تا موجه محسوب شود؟ یا صرف اعلام تعطیلی به سازمان نظام پزشکی محل (بخصوص در مورد مطبها) کفایت میکند و خود دلیل موجه بودن تعطیلی محسوب میگردد.
به عبارت دیگر برای تعطیل نمودن قانونی مطب، آیا لازم است دلیل ارائه شود و یک مرجع قانونی مثلا سازمان نظام پزشکی، دلیل ارائه شده را موجه تشخیص دهد تا پزشک بتواند مطب خود را تعطیل کند؟ یا خیر، اصلا الزامی برای ارائه دلیل وجود ندارد.
برای پاسخ می توان به قوانین مربوطه و به موادی از آنها که در این رابطه حکم خاص دارند رجوع نمود:
ماده ٨ قانون تعزیرات حکومتی در امور بهداشتی درمانی مقرر نموده است «... تعطیلی غیرموجه مطب یا مؤسسه پزشکی بدون اطلاع سازمان نظام پزشکی...». جرم محسوب شده و متخلف به مجازات های زیر محکوم میگردد.
ماده ٢۶ آئیننامه انتظامی رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفهای شاغلان حرفههای پزشکی و وابسته اشعار دارد «شاغلان حرفههای پزشکی مکلفند نشانی و تغییر نشانی و تعطیلی مطب و مؤسسات پزشکی خود را به سازمان نظام پزشکی محل اطلاع دهند».
ماده ١٠٧ راهنمای اخلاق حرفه ای شاغلان حرفه های پزشکی و وابسته نیز عینا ماده ٢۶ آیین نامه مذکور را تکرار نموده است و صرف اطلاع دادن تعطیلی مطب یا مؤسسه را به سازمان نظام پزشکی محل کافی شناخته است و تکلیف یا تشریفات دیگری از جمله ارائه دلیل تعطیلی را بر عهده شاغلان حرف پزشکی تحمیل نکرده است.
بدیهی است احکام موجود در خصوص یک موضوع و در قوانین یا مواد مختلف، باید بگونهای تفسیر شوند که جمع بین مواد ممکن باشد.
در خصوص تعطیلی مطب و مؤسسات از نظر آئیننامه انتظامی سازمان نظام پزشکی و همچنین راهنمای اخلاق حرفهای شاغلان حرف پزشکی و وابسته، تکلیف مشمولان قانون مربوطه صرفا اعلام تعطیلی به سازمان نظام پزشکی مربوطه است و ارائه هیچگونه دلیل لازم نیست. چرا که اعلام تعطیلی با درخواست تعطیلی متفاوت است و لزومی برای صدور مجوز و همچنین وجود مرجعی برای بررسی و تمیز دلیل موجه از دلیل غیرموجه احساس نمیشود، همچنانکه چنین مرجعی نیز قانونا پیش بینی نشده است.
بنابراین میتوان ماده ٨ قانون تعزیرات مربوطه را چنین تفسیر نمود که منظور از غیرموجه بودن تعطیلی مطب یا مؤسسه، در بادی امر تعطیلی بدون اعلام به سازمان نظام پزشکی است، هر چند در اینصورت نیز می توان با اثبات موجه بودن تعطیلی بدون اعلان (مثلا به دلیل عدم امکان اعلام تعطیلی به سازمان) از مجازات رهایی یافت. اما بر عکس در صورت اعلام تعطیلی به سازمان نظام پزشکی، تعطیلی موجه محسوب خواهد شد. چرا که علاوه بر اینکه اینگونه تفسیر، جمع مواد مختلف در یک موضوع را ممکن میکند، منطوق ماده نیز دلالت بر صحت این تفسیر دارد. مضاف بر این اگر قرار بود برای موافقت با تعطیلی، دلیل موجهی ارائه گردد، باید یا در قوانین مربوطه دلایل موجه تعطیلی مطب احصاء می شد، یا اینکه مرجع مشخصی برای تمیز دلیل موجه از غیرموجه پیش بینی میگشت. بدیهی است عدم احصاء دلایل موجه و یا عدم پیشبینی مرجع تمیز دلیل، به جهت عدم ضرورت بوده است که با حقوق خصوصی افراد نیز موافقت کامل دارد.
اینکه تصور گردد برحسب قانون، پزشک فقط مکلف به اعلام تعطیلی به سازمان نظام پزشکی باشد، اما بعد از تعطیلی مطب، سازمان تعزیرات حکومتی رأسا شروع به بررسی دلیل نماید که موجه است یا غیرموجه؟ با هیچ منطق حقوقی و عقلی سازگار نیست.
بنابراین از نظر قانونی اعلام تعطیلی موقت یا دائم مطب یا مؤسسه به سازمان نظام پزشکی محل برای موجه محسوب شدن تعطیلی کفایت میکند و لزومی به ارائه دلیل (موجه یا غیرموجه) نیست.
پایان پیام/